پشتیبانی ۲۴ ساعته
زبان
فارسی
english
پیگیری خرید

جاذبه های گردشگری رم
رم ، شهری که همیشه بهار از آن انتظار می رود. شهری است که به میراث کهن و با شکوهش می بالد یک شهر که در گذشته امپراطوری اش را  در سراسر اروپا، افریقا وآسیا گسترش داده است روم شهری است که در تاریخ مسیحیت غوطه ور شده است. اولین بازدیدکنندگان ممکن است به راحتی توسط این شهرمجلل که پیش رویشان قرارگرفته منکوب شود. بعد از آن،هر کسی می تواند تاریخ و هنر را تقریبا در گوشه گوشه خیابان های رم ببینند. رم در مرکزش به چند ناحیه تقسیم شده است، ناحیه کلس (Collosseo) ، شامل جاذبه­ ی باستانی، آمفی تئاتر کُلُسَئوم (Colosseum)، تپه ی کَپتولاین ، (Captolineمیدان رومی. در حوالی مرکز شهر بافت قدیمی شهر رم قرار دارد، که معبد خدایان در آنجا خود را به نمایش می گذارد و کلیسای جامع، میدان عمومی و معماری دوران رنسانس همه را به حیرت وا می دارد. متآسفانه، بازدید از همه ­ی جاذبه های عالی توریستی رم چند روز یا حتی چند ماه ممکن نیست، مسافران عاقل حتی برای دیدن همه چیز در یک  سفر تلاش نمی کنند، آنها با انداختن یک سکه به داخل چشمه تروی، خودشان را این گونه متقاعد می کنند که دوباره درآینده به رم باز خواهند گشت.در افسانه ها آمده است که کسانی که به داخل چشمه سکه می اندازند در آینده به روم باز خواهند گشت. حمام های کاراکالا (baths of caracalla) حمام های کاراکالا دومین حمام بزرگ عمومی در شهر روم اند که توسط امپراتور کاراکالا در قرن سوم برای هدف تبلیغات سیاسی ساخته شده است. امپراتور واقعا می خواست مردم او را دوست داشته باشند. این حمام ها در طی 300سال بسیاری کاربردی و اساسی بودند. اهمال، غفلت و غارت و زلزله، این مجموعه را به ویرانه­ای تبدیل کرد. اما اندازه وسایز خالص آن­ها وقوه ابتکار و ذکاوت سازندگان آن­ها همچنان ادامه دارد و بازدیدکنندگان تحت تأثیر قرار می­دهد. سفر به آیاناپا ؛سفری خاطره انگیز   خانه ییلاقی فارنسینا (Farnesina) بازدیدکنندگانی که می­خواهند به چگونگی زندگی اشرافی در طول رنسانس پی ببرند، ممکن است که بخواهند از ویلای فارنسینا بازدید کنند. ویلایی که در ناحیه ترستور(Trastever)قرار دارد. این ویلا برای نقاشی آبرنگی از افسانه­ی کوپید(Cupid) ( خدای عشق که بصورت کودکی برهنه مجسم شده است) ( افسانه یونانی) و سایچ (Psyche) افسانه یونانی در مورد شاهزاده زیبایی که به دام عشق گرفتار شد) که توسط رافائل (Raphael) کشیده شده، معروف است.همچنین هنرمندان دیگر هم در اینجا توسط یک بانکدار که خزانه دار پاپ بود به کار گماشته شدند، این ویلا از سال 1506 میلادی ساخته شد. جاده­ ی اپیان (Appian) راه اپیان معروف ترین و قدیمی­ترین جاده در رم است، که رم را به بریندیسی (Brindisi) که  در جنوب شرق ایتالیاست متصل می­کند. این جاده بعد از کائسوس کلاسیوس اپیوس (Appus Cladius Caecus) که یک بازرس رومی بود به این نام معروف شد. این جاده در اصل یک جاده نظامی بود. بسیاری از آثار تاریخی در فاصله 8 تا 560 کیلومتری جاده سنگی امروزی است. این بزرگراه قدیمی ترافیک وسیله نقلیه سنگینی در ابتدای جاده دارد، اما بعد از حدود دو مایل این جاده برای عابرین پیاده کاملا امن است. موزه ملی رومی اگر میخواهید در تاریخ و میراث و فرهنگ روم تا جایی که امکان دارد غرق شوید، پس موزه­ ی ملی رومی را از دست ندهید. تمام مجموعه این موزه رومی در یک جا جای نگرفته است و آثار نمایشی در چندین مکان در سرتاسرشهر مستقر شده ­اند. مقبره ویکتور امانوئل دوم (Victor Emmanuel ll) این مقبره به افتخار ویکتور امانوئل ، اولین پادشاه ایتالیای متحد ساخته شد. این بنای بسیار تاریخی به شکل سنگ مرمر محکم سفید است اما در واقع در داخلش چند اتاق وجود دارد. این مقبره توسط گیوسپ ساکونی( Giuseppe Sacconi) در سال 1885 ساخته شده و در سال 1925 تکمیل شد. مقبره ویکتور امانوئل دقیقا  به عنوان زیباترین بنای رومی شناخته شده نیست اما با این حال برای بازدید بسیار ارزشمند است. دشت لار؛ چشم اندازی از بهشت   میدان پوپولو (Plaza del Pópulo Square) میدان پوپولو یک میدان بزرگ بیضی شکل در رم شمالی است که از حدود دوره امپراطوری روم به جای مانده است. در یک دوره اینجا شروع مهمترین جاده شمالی رم بود. سه کلیسا مجاور این میدان است اما چشماندازش یک ستون هرمی شکل سنگی از دوران مصر باستان است. بر ضلع شمالی میدان، میدان پوپولو مشرف شده که به ویا فلیمینا (Via Flaminia) منتهی می­شود که جادهئ­ایست که رم را به ساحل آدریاتیک (Adriatic) متصل می­کند. تپه پلاتین (Palatine) یکی از هفت تپه­ رم است که به اساطیر رومی مربوط است  که به گفته بعضی­ها در اینجا یک گرگ وجود داشته که یک دوقلوی پسر به نام­های رومولوس Romulus و رموس Remus در آنجا پیدا کرده و از آن­ها مراقبت می­کرد تا زمانی که یک چوپان آن­ها را نجات داده است. حتی اگر این افسانه درست نباشد، تپه پلاتین جایی است که رم با آن شناخته می­شود.  
ادامه

برج ایفل
هیچ سازه‌ و یا ساختمانی نیست که در پاریس به اندازه‌ی برج ایفل معروف باشد. ستاره‌ای که تقریبا در تمام فیلم‌های تصویربرداری شده در پاریس، نقش‌آفرینی کرده است.  برج ایفل پاریس هزاران تقویم، ماگ، کیف لوازم آرایش، دفترچه خاطرات و بسیاری وسایل دیگر در سراسر دنیا را به تصویر خود مزین می‌کند. درباره برج ایفل همه ما بعد از شنیدن نام شهر پاریس تصویر برج ایفل در ذهنمان نقش می بندد، به همین دلیل است که امروزه این برج به نماد شهر پاریس و چه بسا کشور فرانسه تبدیل شود. ساخت بنای این سازه در نهایت ظرافت، دقت و زیبایی انجام گرفته و باعث به دست آوردن این حجم از محبوبیت بین جهانیان شده است به طوری که حتی کسانی که این برج را از نزدیک ندیده اند، کاملا با شکل و شمایل ظاهری آن آشناییت دارند. برج ایفل با ارتفاعی در حدود 320 متر، بلندترین سازه شهر پاریس و چهارمین سازه مرتفع کشور فرانسه است. البته لازم به ذکر است که ارتفاع این سازه با احتساب آنتن تلویزیونی که در بلندترین نقطه آن نصب شده، حدود 324 متر برآورد می شود و عرض آن را نیز 128 متر اعلام کرده اند.  اگرچه یک قرن از عمر ایفل، این سازه‌ی مشهور، می‌گذرد اما هنوز چند نکته‌ی پنهان در مورد این بانوی آهنین فرانسه وجود دارد که از آن‌ها بی‌خبر هستید.   برج ایفل، هسته مرکزی نمایشگاه برج ایفل پاریس محل اصلی نمایشگاه پاریس -یا نمایشگاه جهانی- در سال ۱۸۸۹ بود و برای بزرگداشت صد سالگی انقلاب فرانسه و نمایش قدرت صنعتی کشور به جهانیان ساخته شد. گوستاو ایفل، یکی از مهندسین شهرسازی فرانسه بود که بیشتر شهرت و اعتبارش را مدیون طراحی برج‌هایی بود که حامل نام وی بودند.   اغلب مردم می‌دانند که این برج به عنوان هسته‌ی مرکزی نمایشگاه جهانی در سال ۱۸۸۹ تهیه شده است اما آن‌چه کمتر از آن مطلع هستند این حقیقت است که طراحی‌ اصلی آن توسط مردی که نامش روی برج باقی‌مانده، یعنی  گوستاو ایفل (Gustave Eiffel)، صورت نگرفته و موریس کوکْلَن (Maurice Koechlin) و امیل نوگیه (Emile Nouguier)، دو مهندس ارشد شرکت او، طرح اصلی این سازه را خلق کردند.  برج ایفل پاریس  این دو به همراه ایفل و یک معمار فرانسوی به نام استفن سووِستْر (Stephen Sauvestre)، طرح‌ برج ایفل را برای مسابقه‌ای در مرکز نمایشگاه بین‌المللی پاریس در سال ۱۸۸۹ فرستادند. طرح این شرکت در مسابقه برنده شد. هزینه بازدید از برج ایفل  : نرخ‌ها تفاوت دارد. هزینه‌ رفتن به طبقه‌ی دوم برج توسط آسانسور برای بزرگسالان بین ۷ تا ۹ یورو می‌شود. هزینه‌ رفتن به طبقه‌ی سوم برج برای بزرگسالان توسط آسانسور بین ۱۳.۵۰ تا ۱۵.۵۰ یورو می‌شود. بازدیدکنندگان می‌تواند با پرداخت ورودیه از به بالابرهای عمومی استفاده کنند.  کاربردهای برج ایفل پاریس :   ارتش فرانسه از این برج برای برقراری ارتباط بی سیم با کشتی‌ها در اقیانوس آرام و جلوگیری از پیام‌های دشمن طی جنگ جهانی اول استفاده می‌کرد. امروزه هم در بالای برج بیش از ۱۲۰ آنتن وجود دارد که هم امواج رادیو و هم تلویزیون را در سرتاسر پایتخت و فراتر از آن انتشار می‌دهند.   ساختن برج آهنی، در جولای سال ۱۸۸۷ آغاز و در ۳۱ مارس ۱۸۸۹ پایان یافت. از طرف دیگر، همه‌ی مردم پاریس با ایده‌ی یک یادمان آهنیِ غول‌آسا که بر شهر سایه می‌افکند، موافق نبودند. تبلیغات برج ایفل:  گودک اسنجدار(Gudek Snajdar) گفت: "برج ایفل به دلیل آهن یکی از اولین نمونه های معماری مدرن جهان بود و این واقعیت که ساختمان به طور خاص هیچ هدفی نداشته است." صرفاً برای نشان دادن خلاقیت و مهارت معماری فرانسوی با مواد به جهانیان وجود داشت.به گفته او ، برج ایفل همچنین از ساختاری دموکراتیک تر و در نتیجه مدرن تر از سایر بناهای تاریخی برخوردار است. گودا و ایفل اصرار داشت كه آسانسورها را در این برج بگنجانید ، اما آنها باید از یك شركت آمریكایی وارد می شدند زیرا هیچ شركت فرانسوی نمی توانست استانداردهای كیفیت را رعایت كند. وی گفت: "به دلیل پله برقی ها می توان از این ساختمان به عنوان برج استفاده کرد که از آن پاریسی ها و بازدیدکنندگانشان می توانند از منظره ای از شهر خود لذت ببرند. این چیزی بود که پیش از این فقط در اختیار معدود افراد ثروتمندی بود که می توانستند پرواز در یک بالون هوای گرم را داشته باشند. اما اکنون ، این یک قیمت ارزان بود و هرکسی می توانست از یک منظره در شهر در تور پاریس از آن لذت ببرد. "وی گفت: "به همین دلیل این یک نمونه عالی از یک معماری مدرن است. این دموکراتیک است و نه تنها در اختیار معدود افراد ثروتمند که میتوانستند با تور اروپا به فرانسه سفر کننداست.   در برج ایفل 5 میلیارد چراغ وجود دارد   وقتی ساخت و ساز برج در «شان دو مارس» شروع شد، گروهی از ۳۰۰ هنرمند، مجسمه‌ساز، نویسنده و معمار، نامه‌ای امضا شده به سرپرست نمایشگاه پاریس فرستادند و طی آن درخواست متوقف کردن پروژه‌ی ساخت این برج مضحک را داشتند که مانند یک دودکش عظیم مشکی لوکوموتیو دیده می‌شد اما اعتراضات جامعه‌ی هنری پاریس با گوش‌های ناشنوا روبه‌رو شد. شاید جالب باشد بدانید که : گوستاو ایفل برای ساخت این برج از آهن فرفورژه مشبک استفاده کرد تا نشان دهد فلز در عین سبک تر بودن می تواند به اندازه سنگ قوی باشد. ایفل همچنین قاب داخلی مجسمه آزادی را ایجاد کرد. ساخت برج ایفل 7،799،401.31 فرانک طلای فرانسه در سال 1889 یا حدود 1.5 میلیون دلار هزینه داشته است. برج ایفل 1.063 پا (324 متر) بلندی دارد ، از جمله آنتن در بالای آن. بدون آنتن ، 984 پا (300 متر) بلندی دارد. این بلندترین سازه در جهان بود تا اینکه ساختمان کرایسلر در سال 1930 در نیویورک ساخته شد. این برج ساخته شده است تا اندکی در باد بچرخد ، اما خورشید بیشتر روی برج تأثیر می گذارد. هرچه قسمت خورشیدی برج گرم می شود ، قسمت بالای آن به اندازه 7 اینچ (18 سانتی متر) از خورشید دور می شود. خورشید همچنین باعث می شود برج در حدود 6 اینچ رشد کند. برج ایفل 10 هزار تن وزن دارد. در برج ایفل 5 میلیارد چراغ وجود دارد. فرانسوی ها نام مستعار برج را La Dame de Fer ""بانوی آهنین" گذاشتند. سکوی اول 190 پا از سطح زمین است. سکوی دوم 376 فوت و سکوی سوم تقریباً 900 پا به بالا است. برج ایفل دارای 1،710 پله است. با این حال ، بازدید کنندگان فقط می توانند از پله ها به سکوی اول صعود کنند. و برای بالا رفتن بیشتر باید از دو آسانسور استفاده کنند. یک آسانسور مسافت کلی (103،000 کیلومتر) را در سال طی می کند.   ساخت برج ایفل سبک معماری برج ایفل را به سختی می‌توان در یک مورد خلاصه کرد، چرا که معماری آن، همراه با ترکیبات معماری دیگری که روی آن نصب شده است، یک کار مهندسی سازه‌ی واقعی محسوب می‌شود.  مطالب مرتبط در اطراف برج ایفل به دیدن چه جاهایی برویم؟ معروف ترین خیابان های پاریس لدفانس، محله اداری پاریس بر فراز ابرها نقشه شهر پاریس نوگیه و کوکلن از ژوئن ۱۸۸۴ روی ایده‌ی ساخت یک برج بسیار بلند کار می‌کردند تا اینکه مسابقه‌ی نمایشگاه جهانی فرصت اجرای این ایده را در اختیار آن‌ها قرار داد.   دو مهندس وقتی دریافتند که نقشه‌های آن‌ها اگرچه تأثیرگذار بود اما نظر عموم را جلب نکرده است، از معمار فرانسوی به نام استفن سووِستْر (Stephen Sauvestre) خواستند تا روی ظاهر برج کار کند.   او پیشنهاد داد پایه‌ها سنگ‌کاری شود، چهار ستون با کمان‌هایی عظیم به‌هم برسند، سالن‌های بزرگ با دیوارهای شیشه‌ای در هر طبقه ساخته شود، بالای آن شبیه به پیاز باشد و انبوهی از تزئینات دیگر را برای این برج خواسته بود. نمای نهایی برج نسبت به طراحی‌ اولیه‌ای سووِستر ساده‌تر از کار درآمد اما بسیاری از خصیصه‌های متمایز برج به لطف حضور او شکل گرفت.  هر کدام از ۱۸ هزار  قطعه‌ای که برای ساخت این برج به کار رفته‌اند، به‌طور اختصاصی برای پروژه محاسبه و در کارخانه ایفل در حومه شهر آماده شدند. این سازه‌ی آهنی از چهار پایه قوسی عظیمی تشکیل شده که به طور منحنی تا زیر قسمت اصلی برج ادامه پیدا کرده است و به هم می‌رسند. ساخت این برج، ۲.۵ میلیون پرچ حرارتی و ۷۳۰۰ تن آهن نیاز داشت. برای حفاظت سازه در برابر عوامل محیطی، کارگران هر اینچ آن را رنگ زدند و بعد از آن، ۱۸ بار دیگر نیز رنگ شد.      کاربرد های برج ایفل در اصل قرار بود این برج فقط ۲۰ سال پابرجا بماند، اما کاربرد آن به عنوان یک فرستنده‌ی بی‌سیم تلگراف باعث شد تا مدت زمان بیشتری در جای خود بایستد. بعد از پیروزی شرکت ایفل در مسابقه ساخت برج در «شان دو مارس»، مشخص شد که این سازه موقتی بوده و بعد از ۲۰ سال قرار شد که این پروژه منحل شود؛ اما گوستاو ایفل علاقه‌ای نداشت که پروژه‌ی محبوبش بی‌مصرف و ناتمام بماند، پس به فکر ساخت برجی افتاد که ابزاری ضروری برای جامعه‌ی علمی باشد.  تنها چند روز بعد از بازگشایی آن، ایفل یک آزمایشگاه هواشناسی در طبقه سوم برج تأسیس کرد.   وی از دانشمندان دعوت کرد تا از این آزمایشگاه برای مطالعاتشان در هر زمینه‌ای بهره گیرند. در نهایت اما این ارتفاع زیاد برج بود که آن را از نابودی نجات داد، نه آزمایشگاه! در سال ۱۹۱۰ شهر پاریس به خاطر کاربرد سازه به عنوان یک فرستنده‌ی بی‌سیم تلگراف، امتیاز ویژه‌ای به ایفل داد. ارتش فرانسه از این برج برای برقراری ارتباط بی‌سیم با کشتی‌ها در اقیانوس آرام و جلوگیری از پیام‌های دشمن طی جنگ جهانی اول استفاده می‌کرد. امروزه هم در بالای برج بیش از ۱۲۰ آنتن وجود دارد که هم امواج رادیو و هم تلویزیون را در سرتاسر پایتخت و فراتر از آن انتشار می‌دهند.  برج ایفل پاریس  کلاهبرداری بزرگ تاریخ در سال ۱۹۲۵ هنرمندی فریبکار به نام ویکتور لوستیگ (Victor Lustig) شش تاجر قراضه‌های آهن را به یک جلسه‌ی خصوصی در هتل دو کریون (Hôtel de Crillon) با لوازم اداری تقلبی حکومتی دعوت کرد.   لوستیگ از مدت‌ها قبل آندره پواسون (André Poisson) را به عنوان قربانی نقشه‌ی کلاهبرداری خود در نظر گرفته بود. یک مانع وجود داشت و آن همسر لوستیگ بود که مشکوک شده بود به این که این فرد عالی‌رتبه چه کسی است؟ چرا همه چیز باید بی سروصدا انجام شود؟ چرا تا فردا پول را لازم دارد؟  پواسون که کمی مشکوک شده بود برای دومین بار به دیدار لوستیگ رفت. این بار شهردار فرضی اقرار کرد که چون معامله تحت نظر قرار دارد برای انجام آن از خریدار واقعی رشوه دریافت می‌کند. پواسون که حالا این ماجرا را بهتر باور کرده بود نه تنها پول برج را با قیمتی گزاف پرداخت می‌کند، بلکه رشوه‌ای اساسی هم به لوستیگ می‌دهد و او به سرعت به وین می‌گریزد و ناپدید می‌شود. پواسون که از فریب خوردن خود در چنین معامله‌ای شرمسار بود به پلیس موضوع را گزارش نمی‌دهد. چند ماه بعدتر، زمانی که لوستیگ تلاش می‌کند با نقشه‌ای مشابه تاجر دیگری را فریب دهد، موضوع فروش برج ایفل روشن می‌شود.     برج ایفل امروزی و بازدید از آن برج ایفل هنوز هم هسته اصلی نمای شهری پاریس محسوب می‌شود. بیش از ۷ میلیون نفر در سال از این برج مشهور بازدید می‌کنند که آن را تبدیل به پربازدید کننده‌ترین یادمان جهان کرده است. چشم انداز برج ایفل در شب، به ویژه در شب‌های روشنِ پاریس بسیار دیدنی و مشهور است. از زمان بازگشایی ساختمان برج ایفل در ۱۸۸۹، ۲۵۰ میلیون نفر از سرتاسر جهان از جاذبه‌هایی که این برج فراهم می‌کند، بهره جسته‌اند.     برج دارای سه طبقه است که در آن‌ها می‌توان رستوران برج ایفل و چندین بوفه، یک سالن ضیافت، بار و مغازه‌های سوغاتی متعددی را پیدا کرد. تورهای آموزشی برج برای کودکان و گروه‌های توریستی قابل‌دسترس است. بازدید از این سازه در ۳۶۵ روزِ سال امکان‌پذیر بوده اما زمان بازدید بر اساس فصل متغیر است. بازدید از ماه ژوئن تا سپتامبر، تا بعد از نیمه شب هم آزاد است.   نرخ‌ها تفاوت دارد اما بازدیدکنندگان می‌توانند با پرداخت ورودی و با استفاده از راه‌پله یا آسانسور از داخل برج ایفل بازدید کنند.    گردشگران همچنین می‌توانند به رستوران‌های برج ایفل همچون رستوران ۵۸ در طبقه اول و یا رستوران ژول ورن در طبقه دوم رفته و از غذاهای باکیفیت آن‌ها لذت ببرند.    طبقات برج ایفل طبقه اول برج ایفل: می‌توانید بجای آسانسور از پله برای رسیدن به این طبق استفاده کنید، هرچند باید چیزی حدود ۳۶۰ پله را برای رسیدن به طبقه اول بالا بروید.   کف طبقه اول از شیشه است و می‌توانید زیرپایتان را هم ببینید که همین لذت تماشای مناظر اطراف را دوچندان می‌کند. در این طبقه رستوران ۵۸، سینما، موزه، کتابخانه و مرکز تفریحی برای کودکان و حتی یک دفتر پستی وجود دارد.    طبقه دوم برج ایفل: برای رسیدن به طبقه دوم تقریبا ۷۰۴ پله را باید طی کنید. رستوران معروف ژول ورن را در این طبقه خواهید دید. همچنین یک تلسکوپ هم در اینجا وجود دارد که با استفاده از آن می‌توانید مناظر زیبای پاریس را از چشم‌اندازی کاملا متفاوت ببینید.    طبقه سوم برج ایفل: این طبقه در واقع بالاترین طبقه برج است، البته پایین‌تر از نوک برج قرار دارد. سکوی بازدید برج، دفتر و سالن کنفرانس ایفل در همین طبقه دیده می‌شود و برای رسیدن به آن حتما باید از آسانسور استفاده کرد.    طبقات برج ایفل  تهیه بلیط بازدید از برج ایفل نرخ بلیط برج ایفل برای گروه‌های سنی مختلف، متفاوت است. در جدول زیر این قیمت‌ها را مشاهده خواهید کرد. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به سایت رسمی برج ایفل سر بزنید.    نرخ بلیط برج ایفلساعت بازدید از برج ایفل ۱۹ اکتبر تا ۲ نوامبر: ۹:۳۰ تا ۲۳:۴۵ (زمان بالا رفتن از برج با آسانسور پیش از ۲۳:۰۰ و در حالت استفاده از راه پله پیش از ۲۲:۰۰ است.)  باقی ماه‌های سال: ۹:۳۰ تا ۲۳:۴۵ (با استفاده از آسانسور) و ۹:۳۰ تا ۱۸:۳۰ (با استفاده از راه پله). باید توجه داشته باشید که در این حالت هم زمان استفاده از راه‌پله یا آسانسور برای بالا رفتن باید حداقل یک ساعت پیش از آخرین زمان تعیین شده برای بازدید از برج باشد.    چطور به برج ایفل برویم؟ دسترسی به برج ایفل از چند طریق امکان‌پذیر است:  ۱. مترو: ایستگاه‌های تروکادر و بیر حکیم   ۲. اتوبوس: خطوط اتوبوس برای ایستگاه‌های برج ایفل و شان دو مارس  ۳. اتوبوس‌های دریایی رود سن  ۴. ماشین شخصی: می‌توانید از پارکینگ‌های اطراف برج ایفل برای پارک کردن ماشین‌های شخصی خود استفاده کنید.  برج ایفل پاریس  میدان تروکادرو و میدان شان دو مارس، از بهترین مکان‌ها برای عکاسی از برج ایفل  تروکادرو و برج ایفل   فرانسوی ها نام مستعار برج را La Dame de Fer بانوی آهنین گذاشتند   حقایقی درباره برج ایفل که نمی‌ دانید این بنا تا قبل از ساخت ساختمان کرایسلر نیویورک در سال ۱۹۳۰ بلندترین سازه‌ی دست‌ساز انسان و تا قبل از ساخت فرستنده ارتش در شهر سِسَک (Saissac) در سال ۱۹۷۲ بلندترین سازه در فرانسه بود.    شما می‌توانید تا بالای ایفل بروید اما بعد از طی کردن ۱۷۰۰ پله! به همین دلیل اکثر مردم از بالابرها استفاده می‌کنند. آسانسورهای برج ایفل، مسافتی حدود ۱۰۳۰۰۰ کیلومتر در سال طی می‌کنند که معادل ۲.۵ برابر محیط زمین است. ارتفاع برج ایفل با آنتن آن حدود ۳۲۰ متر است. در زمان سرما ارتفاع برج ایفل حدود ۶ اینچ کم می‌شود. خورشید همچنین سبب افزایش ۶ سانتی‌متری ارتفاع سازه می‌شود. برج در زمان باد حدود ۶-۷ سانتی‌متر تکان می‌خورد.   آقای ایفل زمان گوش کردن به سمفونی پنجم بتهوون جان باخت. در زمان اشغال آلمانی‌ها، کابل‌های آسانسور بریده شدند و برج به روی عموم بسته شد. سربازان نازی حتی تلاش کردند تا یک صلیب شکسته در بالای آن نصب کنند، اما به دلیل بزرگی‌اش باد آن را انداخت.   ساخت برج ایفل ۲ سال، ۲ ماه و ۵ روز طول کشید. درواقع ۱۸۰ سال کمتر از جاذبه‌ی بزرگ دیگر پاریس یعنی نوتردام! در سال ۱۹۴۴ زمانی که متحدین به پاریس نزدیک شدند، هیتلر به حکمران پاریس دستور نابودی برج را در کنار سایر بخش‌های شهر داد اما ژنرال از این کار سر باز زد. نقاشی دوباره برج که هر ۷ سال یک بار انجام می‌شود به ۶۰ تن رنگ احتیاج دارد.   یکی از شرکت‌کنندگان نمایشگاه بین‌المللی ۱۸۸۹، سِر جان بیکِرستاف، شهردار بلَک پول (Blackpool) بود. او که بسیار از دیدن این جاذبه جدید شگفت‌زده شده بود، برجی مشابه آن در ساحل انگلیس ساخت. تعدادی از خلبانان با هواپیمایشان از زیر برج ایفل عبور کرده‌اند.   در سال ۱۹۲۶ «لئون کوله» بعد از یک تلاش ناموفق کشته شد. برج ایفل در پیروزی متحدین در اولین جنگ مارن در سال ۱۹۱۴ نقش داشت. یکی از فرستنده‌های آن در ارتباطات رادیویی آلمان‌ها پارازیت انداخته که باعث جلوگیری از پیشروی آن‌ها شد. شرکت بزرگ خودروسازی فرانسه، یعنی سیتروئن از برج ایفل به عنوان یک بیلبورد عظیم در بین سال‌های ۱۹۲۵-۱۹۳۴ استفاده کرد. نام شرکت با تعداد بسیار زیادی چراغ روی برج به نمایش در آمده بود و به عنوان بزرگ‌ترین تبلیغ جهان در فهرست گینس به ثبت رسید.   فرانسوی‌ها این برج را بانوی آهنی نیز می‌نامند. نام ۷۲ مهندس، دانشمند و ریاضی‌دان که به ساخت این سازه کمک کردند بر روی برج حک شده است. اگر همیشه می‌خواستید یک برج ایفل برای خودتان بسازید، لگویی برای این کار طراحی شده که شامل ۳۴۲۸ قطعه است. برای روشنایی و درخشش برج در شب از ۲۰۰۰۰ حباب چراغ استفاده می‌شود. پیِر لابریک در سال ۱۹۲۳ از پلکان برج با دوچرخه پایین آمد. او در یک شرط‌بندی پیروز گشت اما توسط پلیس محلی دستگیر شد. اکثریت بازدیدکنندگان ایفل فرانسوی (۱۰.۴٪)، بعد از آن اسپانیا و ایتالیا (هر کدام ۸.۱٪)، آمریکا (۷.۹٪)، بریتانیا (۷.۴٪)، آلمان (۵.۸٪) و برزیل (۵.۵٪) هستند
ادامه

بیگ بن، بزرگ ترین برج ساعت جهان در لندن
«بیگ بن» یکی از نمادهای دیدنی و مشهور لندن در جهان است. تعجب کردید؟ موضوع مطلب در مورد برج ساعت لندن بود ولی الان صحبت از بیگ بن شد! بیگ بن نام دیگر برج ساعت لندن است. این برج در طول عمر چندین ساله خود نام‌های زیادی به خود گرفته است. از سال 2012 به احترام ملکه الیزابت دوم نام برج به برج الیزابت تغییر کرد ولی برای گردشگران هنوز همان برج ساعت لندن و برای افراد محلی بیگ بن است. برج ساعت لندن در بازمانده‌های سوخته کاخ وست مینستر ساخته شد و تبدیل به یکی از جاذبه‌های گردشگری لندن شد. برج ساعت لندن هم داستانی در درون خود دارد که دانستن آن خالی از لطف نیست. تولد برج ساعت لندن کاخ وست مینستر در شب 16 اکتبر 1834 در آتش سوخت. فقط بخش‌هایی از آن از این آتش‌سوزی جان سالم به‌در برد. مسابقه‌ای برای طراحی ساختمان جدید پارلمان برگزار شد و معمار مشهور چارلز بری برنده این رقابت شد. در طرح‌های اصلی چارلز بری ساعت وجود نداشت تا این كه پارلمان درخواست كرد تا به برج این مجموعه، ساعت اضافه شود. چالرز بری به کمک دستیار خود آگوستوس ولببی پوین، برج ساعت لندن را به طراحی خود اضافه کرد. برج ساعت لندن در سال 1856 با 96 متر طول و 11 طبقه به مجموعه ساختمانی پارمان اضافه شد. برای ساخت آن به 850 مترمکعب سنگ و 2600 مترمکعب آجر نیاز بود که این مصالح ساختمانی از آنستون در یورکشایر، کائن در فرانسه به لندن آورده شد. پایه‌های آن در عمق سه متری قرار داده شده‌اند. ولی با گذشت این سال‌ها این برج با زاویه 04/0 درجه به سمت شمال غربی خمیدگی دارد. برج ساعت لندن تا امروز سلطنت 6 پادشاه انگلستان را به خود دیده است. در 10 می ‌‌1941 هواپیمایی آلمانی بمبی را بالای برج ساعت لندن انداخت که فقط به بخش‌هایی از برج آسیب رساند و خوش‌بختانه برج سالم ماند. این برج آنقدر مشهور است که تبدیل به یکی از ستاره‌های سینما در فیلم‌های انگلستان شده است و در فیلم‌های مشهوری مثل گمشده، دکتر هو، مری پاپینز و … حضوری پررنگ داشته است. طراح ساعت برج ساعت لندن چه کسی بود؟ چارلز بری (طراح برج ساعت لندن) از بنیامین لوس وولیمی، ساعت‌ساز ملکه، خواست تا ساعتی برای برج طراحی كند. اما با انتشار این خبر، یک رقیب برای او پیدا شد. ساعت‌ساز دیگری به نام ادوارد دنت، از سر جورج ایری درخواست کرد تا او را به جای وولیمی به چارز بری برای ساخت ساعت معرفی کند. جورج ایری همانطور که دنت درخواست کرد او را معرفی کرد و طبق نظر کمیته ساخت برج، قرار شد دنت طراحی ساعت برج را بر عهده بگیرد. از الزاماتی که برای ساخت ساعت در نظر گرفته شده بود این بود که ساعت به هیچ وجه نباید حتی یک ثانیه عقب بیافتند و حتما باید چهار وجه داشته باشد تا از هر نقطه بتوان آن را دید. با وجود این الزمات ساخت برج ساعت تقریبا غیرممکن به نظر می‌رسید. ادموند بکت دنیسون یک وکیل بود که ساخت ساعت به نوعی برایش سرگرمی محسوب می‌شد. او فکر کرد که شاید بتواند این ساعت را طراحی کند. به همین دلیل دنیسون و دنت با همکاری هم شروع به ساخت این ساعت کردند. آنها دو شبانه‌روزی روی ساخت ساعتی کار کردند که از دید دیگران ساخت آن غیرممکن بود اما موفق شدند و ساعت برج ساعت لندن ساخته شد. ساعتی که توسط آن‌ها طراحی و سپس ساخته شد دارای صفحاتی با قطر 7 متر است که عقربه کوچکی با طول 8/2 متر و عقربه بزرگی با طول 3/4 متر داد. در طراحی شماره‌های هر صفحه ساعت از حدود 312 شیشه عقیق استفاده شده است که توسط 28 لامپ روشن می‌شوند. در زمان ساخت برج ساعت لندن در 1854، این ساعت بزرگ‌ترین ساعت جهان بود و هنوز هم یکی از بزرگ‌ترین ساعت‌های مکانیکی در جهان است. چرخ دنده‌ها و عقربه‌های آن هم بسیار بزرگ هستند. ساعتی با چنین اندازه‌ای باید به گونه‌ای طراحی می‌شد که با وجود وزن زیاد دقیق کار کند و با قرار گرفتن در ارتفاع 97 متری بالای برج ساعت لندن، با وجود وزش بادهای بسیار قوی، کار کنند. حتی این امکان وجود داشت که با برف و یخ پوشیده شود یا پرندگان در عقربه‌های آن گیر کنند. (در سال 1962 بارش برف شدید و یخ‌بندان باعث شد تا عقربه‌های ساعت سنگین شوند و ساعت برج ساعت لندن در کریمس ده دقیقه تاخیر داشته باشد). بنابراین می‌بایست به گونه‌ای طراحی می‌شد که دقت زمانی خود را از دست ندهد و نبوغ دنیسون این مشکل را حل کرد. در طراحی این ساعت از سه بخش حرکتی مجزا استفاده شد. بخشی که موتور اصلی عقربه‌ها را به حرکت در می‌آورد. بخشی برای به حرکت درآوردن زنگ‌هایی که هر 15 دقیقه یک بار به صدا می‌آید و مهم‌ترین بخش آن، موتوری که سبب نواختن زنگ اصلی ساعت می‌شود. این ساعت با طراحی دقیق تا امروز مشغول به کار است. بزرگترین تغییری که در ساعت برج ساعت لندن در طول این سال‌ها به‌وجود آمده است تغییر رنگ آن بود. ساعت و جزییات ساعت به رنگ آبی طراحی شده بودند اما دود و آلودگی هوای لندن به تدریج آن سیاه کرد. به همین دلیل در سال 1980 تصمیم بر آن شد که اجزا ساعت را به رنگ سیاه تغییر دهند. بیگ بن چگونه به برج ساعت اضافه شد؟ زنگ‌های برج ساعت در طول مراحل ساخت آن به لندن آورده شدند. این زنگ‌ها آنقدر بزرگ بود که برای آوردن آن لازم شد تا از کشتی استفاده کنند. در ابتدا به این زنگ ویکتوریا می‌گفتند اما بعدها لندنی‌ها نام بیگ بن روی آن گذاشتند. اعتقاد بر این است که بیگ بن از نام سر بنیامین هال که نام او بر روی زنگ نوشته شده است گرفته شده است. اما از طرفی بعضی علت نام‌گذاری بیگ بن را بن کانت قهرمان بوکسور سنگین وزن می‌دانند. زنگ 13 تنی برج ساعت لندن مشهور به بیگ بن اولین بار در سال 1856 به لندن آورده شد. این زنگ طی مراسم خاصی به برج منتقل شد. ابتدا با کشتی وارد لندن و سپس با یک کالسکه که توسط 16 اسب سفید کشیده می‌شد به محوطه برج آورده شد. زمان که به برج رسید هنوز کار ساخت برج ساعت لندن به اتمام نرسیده بود به همین دلیل بیگ بن را در محوطه برج آویزان کردند و متاسفانه قبل از نصب، زنگ شکست. زنگ دوم که کمی سبک‌تر بود در اکتبر 1858 به لندن آورده شد و نصب شد. ساعت برج از 31 می‌1859 شروع به کار کرد. دو ماه بعد از آغاز به کار ساعت، زنگ ساعت ترک برداشت و بیگ بن برای چهار سال در سکوت فرو رفت. بعلت بزرگی زنگ، امکان جدا کردن آن از ساعت وجود نداشت ولی این مشکل توسط سرجرج ایری حل شد. آنها به جای عوض کردن زنگ جای پاندون آن را عوض کردند. پاندون زنگ برج ساعت لندن از بیرون به آن ضربه می‌زد و در قسمتی که به زنگ ضربه زده بود ترک برداشته بود. آنها پاندون سبک‌تری را در بخش دیگری از زنگ قرار دادند و این‌گونه مشکل را برطرف کردند. به‌طوری‌که این زنگ تا امروز بدون مشکلی کار می‌کند. علاوه بر بیگ بن 4 زنگ دیگر در برج ساعت لندن وجود دارند که هر ربع ساعت یک به صدا در می‌آیند. شبکه بی بی سی در کریسمس سال 1923 برای اولین بار صدای زنگ برج ساعت لندن را برای کل انگستان پخش کرد. هم‌چنین در سال 1932 صدای زنگ برج ساعت لندن در سرویس‌های جهانی به صورت زنده پخش شد. از نکات جالب زنگ برج ساعت لندن این است که در این برج می‌توانید اختلاف بین سرعت نور و صدا را به آسانی متوجه شوید. اگر کنار پایه برج ساعت لندن بایستید و به زنگ نگاه کنید صدای زنگ را حدود یک ششم ثانیه دیرتر از ضرب پاندول زنگ خواهید شنید. و اگر در همین زمان کسی صدای زنگ را از رادیو به طور زنده گوش کند، صدای آن را زودتر از شما خواهد شنید. چرا این روزها بیگ بن در سکوت فرو رفته است؟ از سال 2017 به‌منظور انجام تعمیرات و نوسازی برای مدت زمان مشخصی ساعت برج ساعت لندن از کار انداخته شد و فقط برای کریسمس و روزهای یادبود زنگ آن به صدا در می‌آید. این خاموشی تا سال 2021 ادامه خواهد داشت که علت آن امنیت کارگران مشغول به کار در بازسازی برج ساعت لندن است. صدای زنگ بیگ بن در فاصله نزدیک می‌توانند صدمات شنیداری جدی را وارد کنند. چرا برج ساعت لندن در حال بازسازی است؟ برج ساعت لندن در حال بازسازی است زیرا بیش از 30 سال از آخرین تعمیر و نگهداری گسترده که در این برج انجام شده، گذشته است. مشکلاتی مانند ترک خوردگی‌های کوچک، فرسایش و زنگ‌زدگی فلز‌ها باید هر چه زودتر برطرف می‌شدند تا مشکلات بزرگتری بوجود نیاید. با وجود کارهای نوسازی، برج ساعت لندن هنوز هم بازدیدکنندگان زیادی دارد. نمای برج و ساعت آن زیر داربست‌ها پنهان شده ولی در کنار برج ساعت لندن جاذبه‌های دیگری مثل میدان پارلمان و البته کاخ وست مینستر وجود دارند که ورود به آن رایگان است. برج ساعت لندن یا بیگ بن؟ بیگ بن لقب زنگ بزرگ برج ساعت لندن است که در انتهای شمالی کاخ وست مینستر در لندن قرار دارد. این برج رسماً با نام برج الیزابت شناخته می‌شود و سومین برج ساعت ایستاده دنیا است و بزرگ‌ترین ساعت چهار صفحه‌ای جهان را در خود دارد. این بنا به یکی از برجسته‌ترین نمادهای لندن و انگلیس تبدیل شده شده است. با این‌که برج ساعت لندن، یکی از مشهورترین جاذبه‌های گردشگری جهان است؛ فضای داخلی برج هیچ زمانی برای گردشگران خارجی باز نبوده و فقط انگلیسی‌ها می‌توانند با هماهنگی پارلمان‌های محلی خود و با تورهای خاص محوطه داخلی آن را ببینند.
ادامه

همه چیز درباره برج کج پیزا

بین بناهای جهان کم نیستند برج‌هایی که کج ساخته شده‌اند؛ هر کدام نیز جذابیت خود را دارند، اما بی‌شک یکی از محبوب‌ترین آن‌ها یا بهتر است بگوییم محبوب‌ترین آن‌ها برج کج پیزا است. برجی با ارتفاعی 55 متری که ساخت آن به 9 قرن پیش برمی‌گردد. این برج دیدنی مقصد گردشگران بسیاری است در طول سال است و به یکی از باشکوه‌ترین و زیباترین بناهای دیدنی ایتالیا مبدل شده است. اگر دوست دارید با سرگذشت پر فراز و نشیب این برج، علت کج بودن آن، معماری و حقایق جالبی که در مورد آن وجود دارد بیشتر آشنا شوید. برج کج پیزا کجاست و ساعات فعالیت آن به چه شکل است؟ قبل از هر چیز بهتر است کمی در مورد موقعیت مکانی برج صحبت کنیم و دقیقا ببینم این برج کجای ایتالیا قرار گرفته است. برج کج پیزا در شهری به همین نام در ناحیه فلورانس ایتالیا قرار دارد. این برج در حدود 360 کیلومتری پایتخت ایتالیا قرار داشته و حدود 4 ساعت با آنجا فاصله دارد. فعالیت برج از ساعت 10 صبح آغاز شده و درب‌های آن تا ساعت 5  بعدازظهر به روی عموم باز است. برای بازدید از این برج لازم است بلیط ورودی تهیه کرده و برای اینکار حدود نیم ساعت فرصت دارید. آدرس دقیق برج پیزا Piazza del Duomo, 56126 Pisa PI, Italy داستان ساخت برج پیزا گفته می‌شود در سده 12 میلادی ثروت‌مندان و اشراف ایتالیا برای رقابت با یکدیگر، سرشناس‌ترین هنرمندان و معماران را به‌کار گرفته تا شاهکارهای معماری را خلق کرده و از این طریق با یکدیگر به رقابت بپردازند. ایده ساخت برج کج پیزا نیز تحت تاثیر همین جریانات شکل گرفته و در سده 12 میلادی مردم شهر پیزا تصمیم گرفتند کلیسای آن‌ها برجی داشته باشد که برج کلیسای سنت مارک ونیز را تحت تاثیر قرار داده و با آن رقابت کند. طولی نمی‌کشد که این تصمیم عملی شده و در تاریخ 9 آگوست 1173 استارت ساخت برج کج پیزا خورده شده است. ساخت برج تا 5 سال یعنی سال 1178 ادامه پیدا کرده و برج به طبقه سوم رسیده است. درست بعد از اینکه طبقه سوم تکمیل می‌شود، برج شروع به کج شدن می‌کند. از آن تاریخ به بعد ساخت برج متوقف شده و تا 100 سال بعد برج پیزا در طبقه سوم خود کج اما همچنان استوار باقی می‌ماند. اینجا احتمالا این سوال برایتان پیش آمده که چرا برج پیزا کج است، پس قبل از ادامه داستان به جواب این سوال پرداخته و سپس ادامه داستان ساخت برج را خواهیم گفت. چرا برج پیزا کج است؟ طبق گفته کارشناسان دلیل اصلی کج بودن برج پیزا به زمینی که روی آن برج را بنا کرده‌اند باز می‌گردد. زمینی که برج کج پیزا روی آن قرار گرفته است از خاک ماسه‌ای اسفنجی تشکیل شده که ترکیبی از شن، خاک و رس آبرفتی حاوی 60 درصد آب است. به‌عبارت دیگر برج روی یک زمین باتلاقی بنا شده و همین موضوع باعث کج شدن آن شده است. از سرگیری ساخت و ساز برج کج پیزا بالاخره بعد از یک قرن توقف، ساخت برج در سال 1272 میلادی از سرگرفته می‌شود. در آن سال مهندسی ایتالیایی به‌نام جووانی دی‌سیمونه چرخ ساخت‌وساز برج را به جریان انداخته و 4 طبقه دیگر به آن اضافه می‌کند. او در تلاش بود تا با بلندتر کردن طرف دیگر برج کجی آن را برطرف کند، اما تلاش‌هایش بی‌حاصل بود و نهایتا به کجی بیشتر برج انجامید. تقلاهای جووانی دی‌سیمونه 8 سال به‌طول انجامید و ساخت برج کج پیزا تا طبقه هفتم پیش رفت. در نهایت مجددا ساخت‌وساز برج متوقف شد و حدود دو دهه و نیم این وقفه طول کشید. البته اینبار  نه به‌خاطر کجی برج، بلکه به‌خاطر نبرد ملوریا که طی آن مردمان پیزا از جنوایی‌ها شکست خوردند. بعد از اتمام جنگ بالاخره در سال 1319 طبقه هفتم نیز تکمیل شد و با تکمیل اتاقک ناقوس در سال 1372 میلادی کار ساخت برج به برج کج اما استوار پیزا بعد از اینکه تکمیل شد، قریب به 4 و نیم قرن به حال خود رها شد، اما باز دستخوش تغییر شد. گویی کج شدن برج بر اثر دخالت انسان تمامی نداشت؛ سرانجام در سال 1838 میلادی یکی از مهندسین سرشناس ایتالیا به‌نام الساندرو دلا گراردستکا در نزدیکی پی برج گذرگاهی حفر کرد تا از این طریق مردم بتوانند معماری پایه‌های برج را از نزدیک تماشا کنند، اما متاسفانه یا خوشبختانه برج از آنی که بود نیز  کج‌تر شد. اگر خوش‌بینانه به این اتفاق نگاه کنیم، باید گفت که اگر  چنین گذرگاهی حفر نمی‌شد برج کج پیزا جذابیت کنونی خود را نداشت. از این جهت شاید بتوان این اتفاق را خوب ارزیابی کرد. نکته جالبی که درباره برج کج پیزا وجود دارد این است که این برج در هر برهه زمانی در یک جهت کج شده است؛ به‌طوری‌که در سال‌های 1174 تا 1250 در جهت شمال، 1272 تا 1997 در جهت جنوب و از 1997 تا به امروز چیزی حدود 5 متر نسبت به سطح افق کج شده است. علت این موضوع را می‌توان به‌سادگی متوجه شد؛ سستی و نشست زمین زیر پی برج! برج پیزا در جنگ جهانی دوم بعد از اینکه برج آرام گرفت و دیگر خبری از کج شدن آن نبود، جنگ جهانی شروع شد و هر لحظه خطر تخریب آن وجود داشت، چراکه سربازان آمریکایی وقتی به ایتالیا رسیدند دستور داشتند همه بناها را برای جلوگیری از پنهان شدند تک تیراندازهای دشمن تخریب کنند. هیچ استثنایی برای این قانون وجود نداشت و ساختمان‌های زیادی به‌خاطر این دستور تخریب شدند. بااین‌حال بخت با ایتالیا یار بود و قبل از تخریب برج کج پیزا آمریکایی‌ها کمی از قانون خود عقب نشینی کرده و تخریب بناهای تاریخی را از برنامه خود حذف کردند. البته ناگفته نماند این تنها دلیل تخریب نشدن برج پیزا نبود و استفاده نازی‌ها از این برج به‌عنوان پست بازرسی نیز دلیل دیگری بر حفظ برج در برابر تخریب بود. خلاصه که سرانجام برج کج پیزا در جنگ جهانی دوم نیز سالم ماند تا به عنوان میراثی شگفت‌انگیز این روزها به محلی برای بازدید گردشگران تبدیل شود.   برج کج پیزا از نظر معماری   برج کج پیزا کاملا گرد و از سنگ‌های مرمر سفید ساخته شده است. همان‌طور که در داستان ساخت برج کج پیزا و مقدمه به آن اشاره شد، برج مجموعا با اتاقک ناقوس 8 طبقه دارد که روی هم رفته برج را به 55 متر فراتر از سطح زمین می‌برد. قطر خارجی برج حدود 16 متر و قطر داخلی آن چیزی حدود 7 متر است. اختلاف داخل و خارج را نیز دیوارهایی به قطر 4 متر پوشش می‌دهند. برج 7 ناقوس به‌سبک رومی دارد که توسط توماس آندره پیزانو طراحی شده و هرکدام نشان‌دهنده‌ی یک نت موسیقی هستند. این زنگ‌ها از سال 1262 تا سال 1721 به تدریج در اتاقک ناقوس برج قرار گرفته و هر کدام به دست یک طراح طراحی شده‌اند. سبک‌ترین ناقوس برج 300 کیلوگرم و سنگین‌ترین آن حدود 3620 کیلوگرم وزن دارد. اسامی زنگ‌ها به ترتیب به شرح زیر است: زنگ یکمL’assuna  با وزن 3620 کیلوگرم زنگ دوم Crocifisso با وزن 2462 کیلوگرم زنگ سوم San Ranieriبا وزن 1448 زنگ چهارم La Terzaبا وزن 300 کیلوگرم زنگ پنجم La Pasquereccia یا La Giustizia  با وزن 1014 کیلوگرم زنگ ششم  Vespruccioبا وزن 1000 کیلوگرم زنگ هفتم  Dal Pozzoبا وزن 652 کیلوگرم آیا برج پیزا ایمن است؟ با دانستن سرگذشت برج کج پیزا این سوال در ذهن هر کسی از جمله خود من که در حال نوشتن این مطلب هستم پیش می‌آید که آیا برج پیزا ایمن است؟ آیا برج به‌طور ناگهانی فرو نمی‌ریزد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که نه خیالتان راحت! می‌گویید چطور؟ جواب این سوال به مقاوم‌سازی برج کج پیزا در سال 1964 برمی‌گردد. در آن زمان ایتالیا برای جلوگیری واژگون شدن برج درخواست کمک کرد، دولت قصد داشت تا برج به شکل کج باقی‌مانده اما خطری آن را تهدید نکند. بالاخره خواسته ایتالیا عملی شد و تیمی از مهندسان و مورخان در آزور پرتغال گرد هم آمدند تا برای حل مشکل چاره‌اندیشی کنند. در اولین حرکت مهندسان تصمیم گرفتند تا یک وزنه تعادل از جنس سرب به وزن 800 تن به برج آویز کنند. اما این راه‌حل تنها یک راه حل موقت بود و برای عملیات ایمنی‌سازی، برج و میدان کلیسای جامع از سال 1987 میلادی به‌مدت 14 سال به روی عموم و بازدیدکنندگان بسته شد. در این برهه زمانی تصمیم بر آن شد که قلاب‌هایی برای ثابت نگه داشتن برج درنظر گرفته شود و برج کج پیزا به کمک آن‌ها مقاوم استوار و محکم سرجای خود بایستد. قلاب‌های برج نصب و سرانجام در سال 2001 بازدید عمومی از برج پیزا آزاد شد. دیگر از آن تاریخ به بعد برج مقاوم و ایمن شد و رفتن به بالاترین نقطه آن به محبوب‌ترین فعالیت توریستی مبدل شد. نکاتی جالب در مورد برج کج پیزا برج کج پیزا حدود 14700 تن وزن دارد و تعداد پله‌های آن 297 پله است. ساخت بنا حدود دو قرن طول کشیده است. قبل از شروع مرمت بنا در سال 1990 شروع، برج با زاویه 5.5 درجه کج شده بود؛ پس از پایان عملیات مرمت انحراف به 3.99 درجه رسید. موقعی که داخل برج می‌روید به‌وضوح انحراف آن را حس کرده و ممکن است حتی سرگیجه نیز بگیرید. چرا که برج شبیه یک منحنی به‌نظر می‌رسد. براساس یک افسانه گالیلئو گالیله آزمایش‌هایش را در طبقات بالای این برج انجام داده است. او دو گلوله با جرم‌های متفاوت را از بالای این برج رها کرده تا این نظریه که سرعت سقوط اجسام از جرم‌شان مستقل است را ثابت کند. طبق گفته مهندسان فرو رفتن برج کج پیزا از سال 2008 متوقف شده و تخمین زده شده است برج تا 2 قرن دیگر محکم و استوار سر جای خود باقی خواهد ماند. برج پیزا مجموعا 207 ستون دارد. همین موضوع باعث شده تا برج از دور شبیه یک کیک چند طبقه به‌نظر برسد. بهترین زمان بازدید از برج کج پیزا آنچه از قلم جا ماند بهترین زمان سفر به ایتالیا و بازدید از این برج است؛ در این باره باید گفت که محدودیتی وجود ندارد و هر وقت که دوست داشته باشید می‌توانید از این بنا بازدید کنید.
ادامه

حقایقی جالب از عجایب هفتگانه جهان
عجایب هفت‌گانه جهان جدید دیوار بزرگ چین ، آرامگاه تاج محل (هند) ، شهر باستانی پترا (اردن) ، مجسمه حضرت مسیح ریودوژانیرو (برزیل) ، ویرانه های ماچو پیکچو متعلق به تمدن اینکا (پرو) ، هرم و بقایای شهر چیچن ایتزا متعلق به تمدن قوم مایا (مکزیک) و کولوسئو رم (ایتالیا) به عنوان عجایب هفتگانه جدید جهان انتخاب شدند.     چیچن ایتزا چیچن ایتزا اثری باستانی از تمدن مایا است که در کشور مکزیک واقع شده است. این اثر جزو میراث جهانی یونسکو به شمار می‌رود. در سال ۲۰۰۷ میلادی، این اثر به همراه ۶ اثر دیگر در یک رای گیری جهانی به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید معرفی شدند. محوطه (سایت) چیچن ایتزا شامل چندین ساختمان سنگی است که قبلاا به عنوان قصر، معبد، حمام، مغازه و ... به کار می‌رفته اند. مطرح ترین قسمت های آن عبارتند از * El Castillo (قلعه)o مهمترین اثر این مجموعه، El Castillo ( به معنای قلعه در اسپانیولی) است که عبارتست از هرمی پلکانی که از هر چهار طرف دارای پله‌هایی تا بالای هرم است. این معبد، متعلق به خدای آسمان بوده است. * معبد جنگجویان* محوطه بازی* سایر سازه هاo معابد و سازه‌های دیگری نیز در محوطه اثر تاریخی چیچن ایتزا قرار دارند.            مجسمه حضرت مسیح برزیل                  مجسمه مشهوری که در برزیل در شهر Rio de Janeiro قرار دارد و بسیاری از مردم آن را در تلویزیون دیده اند در حقیقت مجسمه مسیح منجی است. این مجسمه با 125 فوت ارتفاع در سال 1926 و در ارتفاع ۷۱۰ متری نوک کوه Corcovado ساخته شده است. مجسمه مذکور حالت ایستاده عیسی مسیح را در حالیکه دستان خود را کاملاً باز کرده است نشان می دهد که این حالت نشان دهنده پذیرش همه انسانها در آغوشش است. مجسمه عیسی مسیح نشانه برزیل است که امروزه شهرتی جهانی پیدا کرده است.   توریستهایی که از برزیل دیدن می کنند حتماً به دیدن این مجسمه نیز می روند. دست چپ این مجسمه به سمت شمال شهر Rio de Janeiro و دست راست آن به سمت جنوب شهر اشاره می کند. مناظر بسیار جذابی را می توان از آنجا مشاهده کرد که نفس را در سینه تماشاچی حبس می کند. این مناظر شامل شهر Rio، خلیج، کوه Sugarloaf و ساحل رودخانه های Copacabana و Ipanema می شود. علاقمندان به فوتبال نیز می توانند منظره ای از استادیوم را مشاهده نمایند.     کولوسئوم   Coliseum معروفترین آمفی تئاتر دایره وار(بیضی) عظیم تاریخی که تعداد ردیف‌های صندلی آن به تعداد پنجاه هزار ودارای ۸۰ در ورودی است. واژه کلوسئوم به معنی «جایگاه بزرگ» نام دیگر آن آمفی تئاتر فلاویوسی(amphitheaterum flaviusi) است. ساخت کولوسئوم توسط Vespasian (وسپاسین)امپراطور سالهای ۶۹ تا ۷۰ روم پایه گذاری شد، پس از آن پسرش Titus (تیتوس)در سال ۸۰ بعد از میلاد آنرا بنا کرد، که نهایتا توسط Domitian (دومتین)برادر Titus که در سال ۸۱ بر وی غلبه کرد و بر جایگاه امپراطور روم نشست، کامل شد و به پایان رسید. کولوسئوم به عنوان اولین آمفی تئاتر دائمی و ماندگار ساخته شده در روم، در زمین‌های باتلاقی ما بین تپه‌های Esquiline(اسکوئیلین) و Caelian(کائلین) واقع شده بود.   در این مجموعه امپراطور روم شاهد فجیع ترین جنایات به شکل کشتار بردگان و مسیحیان بوده‌است نبرد‌های خونین بر سر مرگ و زندگی گلادیاتور‌ها یکی از سرگرمی‌های روزانه امپراطوران و اشرافیان روم بوده‌است قدمت تاریخی و شکوه و جلال این عمارت از یک سو و کارامدی آن برای اجرای نمایش و امکان کنترل جمعیت، از سوی دیگر، باعث شد این سالن یکی از بزرگترین بناهای معماری روم باستان به شمار می‌رفت.   پلان این مجموعه به شکل بیضی به قطر‌های ۱۸۸ و ۱۵۶ متر زیر بنای آن حدود ۶ جریب می‌باشد ارتفاع آن تقریبا به اندازه یک ساختمان۱۵ طبقه می‌رسد(حدود۴۸متر) کف صحنه چوبی است و در زیر آن مجموعه‌ای از اتاقها و گذرگاهها برای عبور حیوانات وحشی و سایر تدارکات لازم جهت راه اندازی و اجرای نمایش قرار گرفته‌است. تعداد ۸۰ دیوار به عنوان تکیه گاه برای طاق‌های گنبدی شکل، گذرگاهها، پلکان و ردیف‌های صندلی، روی صحنه قرار گرفته‌است. لبه بیرونی طاق‌های متوالی باعث اتصال طبقات مختلف و پلکان بین آنها به یکدیگر شده‌است. نمای داخلی Coliseum از بالا سه ردیف طاق‌های گنبدی شکل رو در روی ستون‌ها و سر ستون‌ها قرار گرفته‌اند،   در ستون‌های طبقه اول سبک معماری دوریک (Doric)، در طبقه دوم سبک ایونیک (Ionic)، و در طبقه سوم سبک قرنتی (Corinthian) که نزدیک به سبک کلاسیک یونان بود، به کار رفته‌است.این بنا به دلیل عبور و مرور آسان جمعیت به داخل و خارج میدان یکی از شاهکار‌های مهندسی است در بالای این سه طبقه اصلی، طبقه زیرشیروانی شامل ستون‌های مستطیل شکل سبک قرنتی قرار دارد، فضای بین ستون‌ها با ۴۰ عدد پنجره کوچک مستطیل شکل پر شده‌است.   در قسمت بالا، دیوارکوب‌ها و بندگاههایی وجود دارد که تیرک‌هایی را که سایه بان‌ها به آنها آویزان است، نگه داشته‌اند. در ساخت عمارت با دقت بسیاری از انواع ترکیبات ساختمانی استفاده شده، برای فونداسیون از بتون و برای ستون‌ها و طاق‌ها از سنگ آهک (تراورتن) استفاده شده، در ستون‌های به کار رفته برای دیوار دو طبقه زیرین، از نوعی سنگ متخلخل به نام توفا (Tufa) استفاده شده‌است. برای طبقات فوقانی و اکثر طاق‌ها از آجر بتونی استفاده شده‌است.               دیوار چین    دیوار چین که یکی از هفت اعجاز جهان شمرده می شود، در جهان به لحاظ زمان ساخت طولانی ترین و بزرگترین مهندسی تدافعی نظامی در قدیم است .   این دیوار در نقشه جغرافیایی چین ۷۰۰۰ کیلومتر امتداد یافته است. این اثر سال ۱۹۸۷ در "فهرست میراث جهانی " ثبت شد. تاریخ ساخت دیوار چین به قرن ۹ قبل از میلاد باز می گردد.   حکومت وقت چین برای جلوگیری از حملات ملیت های شمالی ، برجهای آتش برای خبر رسانی و یا قلعه‌های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن را در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرد .   در دوره حکمرانی سلسله‌های بهار وپاییز و کشورهای جنگجو ،میان دوک ها جنگ بر پا شد و کشورها با استفاده از کوه‌های مرزی به ساخت دیوار پرداختند تا سال ۲۲۱ قبل از میلاد ،امپراتور چین شی خوان پس از به وحدت رساندن چین ، دیوارهای دوک ها را به هم متصل کرد که به صورت دیوار بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه‌ها در آمد . او می خواست با این کار از حملات دشمن به مراتع شمالی جلوگیری کند.   در این زمان طول دیوار چین به ۵۰۰۰ کیلومتر می رسید. در سلسله خان پس از سلسله چین طول دیوار به ۱۰ هزار کیلومتر رسید. در تاریخ دو هزار و اندی ساله چین، حکمرانان دوران مختلف به ساخت دیوار چین پرداختند . تا اینکه طول دیوار به ۵۰ هزار کیلومتر رسید. این میزان معادل گردش به دور کره زمین است .   دیواری که اکنون مردم مشاهده می کنند ، دیوار متعلق به سلسله مینگ (سال ۱۳۶۸ – سال ۱۶۴۴ ) است از غرب به دروازه " جایو گوان " در استان گان سو چین و از شر ق به ساحل رود یالو جیان در استان لیائو نینگ در شمال شرقی چین منتهی می شود و درمیان آن ۹ استان- شهر و ناحیه خود مختار به طول ۷۳۰۰ کیلومتر وجود دارد و مردم انرا دیوار طولانی می نامند.   دیوار چین به عنوان پروژه تدافعی بر روی کوه‌ها ساخته می شد از بیابان ها مراتع و لجنزارها عبور می کرد . کارگران طبق عوارض زمینی ،ساختار متفاوتی برای ایجاد دیوار در نظر گرفتند که درایت و عقل نیاکان چین را نشان می دهد. دیوار بر مسیر کوه‌های پر فراز و نشیب امتداد یافته است . در بیرون دیوار پرتگاه‌های بلند دیده می شود . در واقع کوه و دیوار به یکدیگر پیوند خورده اند . لذا دشمن به هیچوجه قادر به نفوذ به این دیوار نبود . دیوار چین معمولا با آجرهای بزرگ و سنگ مستطیل ساخته شده و در وسط ان خاک و خرده سنگ ریخته شده و ارتفاع ان ۱۰ متر است در پهنای دیوار برای عبور چهار اسب کافی است و در یک ردیف عرض آن ۴ -۵ متر است تا در زمان انتقال غلات و سلاحها مشکلی ایجاد نشود .   طرف درونی دیوار، نرده سنگی و در وجود دارد که به آسانی حرکت می کند . در فاصله معیینی سکوی دیواری ویا برج آتش برای خبررسانی ساخته شده است . سکوی دیواری برای ذخیره سلاحها و غلات و استراحت سربازان است و در جنگ مخفیگاه بوده است . هنگامی که دشمن دست به حمله می زد برج های آتش روشن می کردند و سراسر کشور از حمله آگاه می شدند .   اکنون مقاومت دیوار چین به عنوان یک مانع نظامی از بین رفته است. اما زیبایی معماری مخصوص آن دیدنی است . زیبایی دیوار چین پر ابهت ، و باعظمت است. از دور دیواری بلند و پر پیچ و خم بر روی کوه‌ها همانند اژدهایی در حال حرکت به چشم می خورد و صحنه‌ای شکوهمند ایجاد شده است . از نزدیک ، دروازه‌های پر ابهت ، دیوار ها ، سکوهای دیوار ی،برج های دیده بانی، برج های آتش هماهنگ با عوارض زمینی آکنده از دلربایی هنری است. دیوار چین دارای اهمیت تاریخی و فرهنگی و ارزش دیدنی است. چینی ها می گویند : " کسی که به دیوار چین صعود نکرده باشد ، قهرمان نیست ". گردشگران چینی و خارجی از پیمودن دیوار احساس افتخار می کنند . حتی سران بسیاری کشورهای خارجی نیز فرصت دیدار از این اثر بزرگ را از دست نمی دهند .   برخی از بخش های دیوار چین بخوبی حفظ شده است از جمله دیوار "بادلینگ " در نزدیکی بیجنیگ دیوار " سی ما تای " ، دیوار " موتیان یو " ، دروازه شان حای گوان در انتهای شرقی دیوار چین است که نخستین دروازه چین نامیده می شود و دروازه "جایوگوان" در انتهای غرب در گان سو ،این بخش ها همچنین از مکان های بسیار مشهور و دیدنی دیوار است و گردشگران زیادی در تمام سال از آنها بازدید می کنند . دیوار چین تجسم درایت و رنج و زحمت میلیونها چینی در دوره باستان چین است . این اثر پس ازهزاران سال از بین نرفته و دارای دلربایی فناناپذیر و سمبل روحیه ملیت چین است . سال ۱۹۸۷ میلادی دیوار چین به عنوان "سمبل ملیت چین در فهرست میراث جهانی ثبت شد.               ماچو پیچو (به اسپانیایی: Machu Picchu)،   ماچو پیچو (به اسپانیایی: Machu Picchu)، به معنی قلهٔ قدیمی، از آثار دورهٔ اینکاها می‌باشد که در ارتفاع ۲٬۴۳۰ متری از سطح دریا در دامنهٔ کوه در بالای درهٔ اوروباما در کشور پرو و در ۷۰ کیلومتری شمال کوسکو قرار گرفته‌است. اغلب اوقات از آن به‌عنوان «شهر گمشدهٔ اینکاها» یاد می‌شود. ماچو پیچو احتمالأ شناخته شده‌ترین نماد امپراتوری اینکاها می‌باشد. این شهر در حدود سال ۱۴۵۰ میلادی ساخته‌شده‌ و صدها سال پیش در زمان فتح اینکاها توسط اسپانیایی‌ها متروک شده‌است. برای قرن‌ها فراموش شده‌بود و به جز عده‌ای از مردم محلی کسی از آن نامی به خاطر نداشته است. این اثر در سال ۱۹۱۱ میلادی توسط هیرام بینگهام، تاریخ‌شناس آمریکایی به جهانیان معرفی‌شد. پس از آن، ماچو پیچو به یکی از مناطق جذب توریست تبدیل ‌شد و در سال ۱۹۸۱ میلادی در فهرست آثار کشور پرو و در سال ۱۹۸۳ میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. این اثر هم اکنون به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته می‌شود. ماچو پیچو با دیوارهای سنگی جلا داده‌شده مطابق با معماری کلاسیک اینکاها ساخته شده‌است. اولین بنای این مجموعه این‌تی‌هوآتانا (به اسپانیایی: Intihuatana)، معبد خورشید که اطاقی با ۳ پنجره و در منطقه‌ای از ماچو پیچو که باستانشناسان آن را منطقهٔ مقدس می‌نامند، می‌باشد. در سال ۲۰۰۳ میلادی تعداد توریست‌های این شهر باستانی ۴۰۰٬۰۰۰ نفر بوده‌است. در سپتامبر ۲۰۰۷ میلادی، پرو و دانشگاه ییل به توافقی مبنی بر استرداد صنایع دستی برداشته‌شده از ماچو پیچو در اوایل قرن بیستم میلادی توسط هیرام بینگهام دست یافتند. تاریخچه این‌تی‌هوآتانا (به انگلیسی: ‎Intihuatanais ‏)، تصور می‌شود یک ساعت نجومی است که توسط اینکاها طراحی و ساخته شده‌است. ماچو پیچو در حدود سال ۱۴۵۰ میلادی در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شده‌است. این شهر در حدود ۱۰۰ سال بعد در پی پیروزی امپراتوری اسپانیا متروک شد. این دژ در ۵۰ مایلی کوسکو، پایتخت اینکاها قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشده‌است. در طول قرنها، جنگل‌های اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده است و به همین دلیل از نظرها پنهان مانده‌است و تنها عدهٔ معدودی از وجود آن اطلاع داشته‌اند. در بیست و چهارم ژوئیهٔ سال ۱۹۱۱ میلادی، ماچو پیچو به‌وسیلهٔ هیرام بینگهام، تاریخ‌شناس آمریکایی در یک سخنرانی‌ در دانشگاه ییل به دنیای غرب معرفی شد. او به‌وسیلهٔ راهنمایی محلیانی که گهگاه به سایت مراجعه می‌کردند به آنجا هدایت شد. بینگهام مطالعات باستان‌شناسی را انجام داد و تحقیقاتش را دربارهٔ آن محل کامل کرد و آن را «شهر گمشدهٔ اینکاها» که نام اولین کتابش نیز بود، نامید. او هرگز اعتباری برای کسانی که او را به آن محل راهنمایی کردنند قائل نشد و آن را یک شایعهٔ محلی نامید. بینگهام در حال جستجو برای یافتن شهر ویکتوس، آخرین پناهگاه و موضع ایستادگی اینکاها در دوران تسلط اسپانیا بر پرو بود. در سال ۱۹۱۱ میلادی، بعد از سال‌ها کاوش و سفر در حوالی منطقه، او توسط کو‌اِن‌چو‌آنز (به اسپانیایی: Quechuans) که در ماچو پیچو و در زیرساخت‌های اصلی شهر زندگی می‌کرد به دژ هدایت شد. او چندین سفر دیگر انجام داد و حفاری‌هایی را نیز در سایت در حوالی سال ۱۹۱۵ میلادی هدایت کرد. او کتاب‌ها و مقالاتی دربارهٔ کشف ماچو پیچو نوشت. سیمون ویسبارد، کاوشگر قدیمی کوسکو، مدعی می‌باشد که انریک پالما، گابینو سانچز و آگوستین لیزاراگا که اسمامی‌شان بر روی یکی از صخره‌ها در آنجا در تاریخ ۱۴ ژوئیه سال ۱۹۰۱ میلادی حک شده‌است قبل از بینگهام آنجا را کشف کرده‌بودند. همچنین، در سال ۱۹۰۴ میلادی یک مهندس به نام فرانکلین ظاهراً اشاره‌ای به خرابه‌ها از فاصلهٔ دور داشته‌است. بنا بر ادعای خانوادهٔ پِین، او به توماس پِین، مبلغ مذهبی که در آن مکان زندگی می‌کرده است، دربارهٔ این محل گفته است. در سال ۱۹۰۶ میلادی، پین و مبلغی دیگر به نام استوارت ای مک نارین (۱۸۶۷ تا ۱۹۶۵ میلادی) ظاهراً به محل خرابه‌ها صعود کرده‌اند. در سال ۱۹۱۳، این مکان بعد از اینکه انجمن جغرافیای ملی (به انگلیسی: ‎National Geographic Society ‏) بحث‌های ماه آوریل را بطور کامل به آن اختصاص داد شهرت بسیاری پیدا کرد. در سال ۱۹۸۱ میلادی منطقه‌ای به وسعت ۳۲۵.۹۲ کیلومتر مربع که ماچو پیچو را احاطه کرده‌بود جزء میراث تاریخی پرو به ثبت رسید. این منطقه تنها به این خرابه‌ها محدود نمی‌شد بلکه شامل مناظر طبیعی منطقه‌ای نیز می‌شود. ماچو پیچو به‌عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید. و این منطقه «یک شاهکار خالص معماری و نشانه‌ای منحصر به فرد از تمدن اینکاها» نامیده شد. این اثر هم اکنون به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته می‌شود. منطقهٔ جغرافیایی ماچو پیچو در ۷۰ کیلومتری شمال غربی کوسکو، در بالاترین نقطهٔ کوه ماچو پیچو، ۲٬۳۵۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است. این اثر از مهم‌ترین آثار باستانشناسی در آمریکای جنوبی و پربیننده‌ترین جاذبهٔ توریستی کشور پرو می‌باشد. از سمت بالا، در صخرهٔ ماچو پیچو، یک صفحهٔ سنگی عمودی ۶۰۰ متری قرار دارد که در انتها به رودخانهٔ اوروباما می‌رسد. مکان این شهر جزء اسرار نظامی بوده‌است. توریسم ماچو پیچو که جزء میراث ثبت شدهٔ یونسکو می‌باشد به‌عنوان پر بازدیدترین مکان توریستی کشور پرو و مهم‌ترین منبع درآمد، بطور پیوسته در معرض خطرهای اقتصادی و تجاری قراردارد. در اواخر ۱۹۹۰ میلادی، دولت پرو اجازهٔ ساخت ماشین کابلی و یک هتل لوکس همراه با رستوران و مجموعهٔ توریستی را در خرابه‌های سایت صادرکرد. این تصمیم با مخالفت دانشمندان و عموم مردم پرو روبرو شد. آنها معتقد بودند که تعداد زیاد توریست در سایت امکان اعمال خطر را بر آن افزایش می‌دهد. توریست‌های ماچو پیچو همه ساله در حال افزایش می‌باشد و در سال ۲۰۰۳ میلادی معادل ۴۰۰٬۰۰۰ نفر بوده‌است. [۱] به این منظور، اعتراض‌های شدیدی برای ساختن پل جدید در این سایت صورت گرفته است و یونسکو این سایت را در لیست آثار در معرض خطر قرار داده‌است. در هنگام استفاده از این سایت صدماتی به آن وارد شده‌است. در سپتامبر سال ۲۰۰۰ میلادی، ساعت آفتابی این‌تی‌هوآتانا به علت سقوط یک جرثقیل ۴۵۰ کیلوگرمی به شدت صدمه دید. این جرثقیل توسط یک شرکت تبلیغاتی که آگهی برای یک مدل آبجو می‌ساخت استفاده می‌شد.                 پترا به عربی ( البتراء ) شهری تاریخی در کشور پادشاهی اردن   این شهر باستانی در ۲۶۲ کیلومتری جنوب شهر عمّان پایتخت اردن ودر غرب راه اصلی بین شهر عمّان وشهر عقبه واقع شده‌است. شهری است به کمال که همهٔ آن در کوه و در تخته سنگهایی به رنگ گل سرخ یا رنگ صورتی تراشیده شده‌است. از اینجاست که نام این شهر زیبا پترا نهاده شده‌است. کلمه (پترا) به زبان یونانی به معنی (صخره) است وچون این شهر باستانی تماماً در سنگ (صخره) کنده شده‌است آنرا پترا نامیده‌اند. همچنین این شهر تاریخی وزیبا را به خاطر گل سرخ گون بودنش بنام ( المدینة الوردیة ) نیز نامیده شده‌است، در سال ۱۹۷۸ میلادی کتابی در این مورد نوشته شده‌است که از تاریخ بنای این شهر باستانی سخن می‌گوید ، مؤلف نام کتاب را (الأسرار المَدینَة الوَردِیَة) نامگذاری نموده‌است. نام قدیم این شهر سلع بود، یعنی (صخره) رومیان نامش را به زبان خودشان ترجمه نموده‌اند. ، درقرن اول قبل از میلاد ودر عهد شاه غسانی حارث سوم درخشید. حدود کشور نَبَطی‌ها حدود کشور نَبَطی‌ها از ساحل شهر عسقلان در غرب فلسطین و در امتداد صحرای شام در سمت مشرق ادامه می‌یافت. شهر پترا حلقهٔ اتصال بین تمدن سرزمین میان‌رودان (یا بین‌النهرین) و سرزمین شام و شبه‌جزیره عربستان و مصر بوده‌است. این شهر که پایتخت کشور نَبَطی‌ها بود توانسته‌بود کنترل و زمام راه‌های تجارتی مناطق اطراف خود بدست گیرد، کاروانهای تجارتی از جنوب شبه‌جزیره عربستان و غزه و عسقلان و صور و دمشق از راه پترا پایتخت کشور نَبَطی‌ها می‌گذشته‌اند و این شهر از رونق خاصی برخوردار بوده‌اند. پایان حکومت نَبَطی‌ها پایان حکومت نَبَطی‌ها و خرابی پایتخت شهر پترا بدست رومیان در سال ۱۰۵ میلادی بوده‌است، قشون رومیان در سال ۱۰۵ میلادی سرزمین نَبَطی‌ها را محاصره می‌کنند وآب را به روی ساکنان شهر می‌بندند و سرانجام بعد از مدتی آن شهر را اشغال می‌کنند و به حکومت نَبَطی‌ها خاتمه می‌دهند. بیرون آمدن پترا از دست رومیان در سال ۶۳۶ میلادی عربها توانستند شهر پترا را از نفود رومی‌ها برهانند. ساکنان پترا پس از آن به کشاورزی اشتغال ورزیدند. اما زلزله‌ای که درسالهای ۷۴۶ و ۷۴۸ به این شهر وارد آمد، ساکنان پترا را وادار نمود تا به مناطق اطراف کوچ کنند. آثار این شهر باستانی همچون دُّری در کوه می‌درخشد و یادگاری از دوران نَبَطی‌ها بجا مانده‌است که بسیار تماشایی است.             تاج‌محل (به هندی: तIज महल، به اردو: تاج محال)   آرامگاه زیبا و باشکوهی است که در نزدیکی شهر اگرا و در ۲۰۰ کیلومتری جنوب دهلی نو پایتخت هند واقع شده‌است. این بنا به دستور شاه جهان، امپراتور گورکانی هند به منظور یادبود از همسر ایرانی محبوبش ممتاز محل که در سال ۱۶۳۱ (میلادی) به‌هنگام وضع حمل فوت کرد بنا شده‌است. شاه تصمیم گرفت پس از مرگ همسرش با ساخت بنایی زیبا، مجلل و عظیم، همسرش را جاودانه کند. از این‌رو آرامگاهی زیبا بر روی قبر او بنا نهاد. همانطور که مشخص است، نام این بنای زیبا ایرانی می‌باشد. این ساختمان بر پایه مخلوطی از معماری ایرانی، هندی و اسلامی تأسیس شده‌است و در ساخت آن ۲۰،۰۰۰ هنرمند و معمار از نقاط مختلف آسیا به‌خصوص ایران، شبه قاره هند، آسیای میانه و آناتولی شرکت داشته‌اند. آغاز ساخت تاج‌محل سال ۱۶۳۲م (۱۰۴۲ ش) بود و در سال ۱۶۴۷م (۱۰۵۷ ش) تکمیل شد. احمد معماری لاهوری و برادرش استاد حمید لاهوری (سده یازدهم هجری) سرمعماران ایرانی سازنده تاج محل در هندوستان بوده‌اند. در برخی متون نیز از عیسی خان شیرازی و امانت خان شیرازی طغرانویس، که هر دو ایرانی بوده‌اند نام برده شده‌است، که گویا خطاطی‌های روی در و دیوارهای تاج محل به امانت خان واگذار شده‌بوده‌است.   نماد وفا و عشق ابدی تاج محل بنایی مُجَلَّل و رمز عشق ابدیست که سه قرن و نیم از بنای آن می‌گذرد. اخلاص به عشقی رومانسی، از دوران بسیار دور همچون: «لیلی و مجنون»، «رومئو و ژولیت» و یا «بخت‌النصر» که باغ‌های معلق بابل را به نشان وفاداری برای همسرش ساخت که یکی از عجایب هفتگانه دنیاست، تاج محل نیز یکی از عجایب هفتگانه جدید دنیاست، تاج محل آرامگاه «ارجمند بانو بیگم» ملقب به ممتازمحل همسر محبوب «شاه‌جهان» پنجمین پادشاه گورکانی بود که در هند به پادشاهی رسید. این بنا به دستور شاه‌جهان برای نشان دادن عمق علاقه و عشق خود به ممتاز محل ساخته‌است.   داستان بنای این مجموعه عمارات مجلل که در وسط آن گنبد تاج محل چون نگینی می درخشد، بر ارزش تاریخی این شاهکار هنری افزوده است. تاج محل، در واقع، باشکوه ترین هدیه یک شاه به همسر از دست رفته اش است و پایه‌های آن بر عشق وافر شاه جهان گورکانی به ممتاز محل ایرانی تبار استوار است. شاید اگر در سال ١٦٠٧ میلادی شاهزاده خرم، که بعدا با نام شاه جهان شناخته شد، ارجمند بانو بیگم را، که بعدا به ممتاز محل ملقب شد، نمی دید، امروز از تاج محل خبری نبود. ارجمند بانو دختر یکی از اشراف ایرانی با نام عبدالحسن آصف خان و متولد شهر آگرای هند بود. نور جهان، عمه ارجمند بانو همسر محبوب جهانگیر، پدر شهزاده خرم و شاه گورکانی وقت بود که در سیاست و دولتداری هم نقش بارزی داشت. شاهزاده خرم که در آتش عشق ارجمند بانو می سوخت، بنا به ضوابط سلطنتی با دو زن دیگر ازدواج کرد که اولی از بستگان دربار صفوی ایران بود. خرم پس از پنج سال انتظار به وصلت ارجمند بانو رسید. او پس از مراسم عروسی اعلام کرد که عروس تازه از سایر زنان دربار برتر و "ممتاز محل" است. ازآن به بعد ارجمند بانو با همین نام و پسوند "بیگم" خطاب می‌شد. به نوشته یک تاریخ نگار دربار گورکانی هند که با نام "قزوینی" از او یاد می‌شود، پیوند شاهزاده با دو همسر دیگرش تنها حکم زناشویی معمولی را داشت و "خرم" هیچ زن دیگری را شایسته محبت و شیفتگی ای که نثار ممتاز محل می‌کرد، نمى دانست. سال ١٦٢٨ شاهزاده خرم بر تخت طاووس هند نشست و به "شاه جهان" ملقب شد. ممتاز محل نمى خواست به مانند عمه قدرتمندش در امور اداری و سیاسی دستی داشته باشد. در عوض فهرست نام های زنان بیوه و کودکان یتیم را ترتیب می‌داد و از شوهرش می خواست که به نیازهای آنها رسیدگی کند و برای خانواده‌های بینوا نفقه تعیین می‌کرد. او نیز مانند شاه جهان به هنر معماری علاقه داشت و در ساماندهی یک باغ کرانه رود یامونا در شهر آگرا، جایی که سرانجام محل آخرت او شد، نقش داشت.   درگذشت ممتاز محل و وصیت او   ممتاز محل همسر دوم شاه‌جهان در ۱۷ جون ۱۶۳۱ میلادی در هنگام تولد فرزند چهاردهمش جان باخت. شاه جهان و ممتازمحل در سال ۱۶۱۲ ازدواج کردند و ۱۸ سال با یکدیگر زندگی کردند و ثمره این ازدواج ۱۴ فرزند بود که هفت تن زنده ماندند و بزرگ شدند. در یکی از حمله‌های جنگی ممتاز محل همراه شاه‌جهان بود. او باردار و در ماهای آخر بارداری بود و در اثر وضع حمل جان باخت، این نوزاد چهاردهمین فرزندی بود که از ممتاز محل زائیده و دختر بود که نامش را گوهره‌بیگم گذاشتند. هنگام وفات «ممتاز محل» ۳۹ سال بیش نداشت او از شوهرش درخواست کرد که پس از وی زنی نگیرد و برای او مقبره‌ای بسازد که بدان نام وی جاوید بماند. مرگ ناگهانی «ممتاز محل» پادشاه را دچار غم و اندوه ساخت. شاه داغدیده پس از تفکر و تدبر تصمیم گرفت بنائی بر مزار محبوبش بسازد تا شاهدی بر عشقش باشد، از اینرو طراحان، مهندسان و استادکاران را از گوشه و کنار دنیا گرد آورد تا آرامگاهی را بسازند که آخرین دستاورد معماری گورکانی گردد. به نوشته تاریخ نگاران، شاه جهان در پی درگذشت محبوب ترین همراه زندگی اش خلعت شاهانه اش را به عبای سفید عوض کرد و یک سال سوگوار بود. شاهی که قبلا برای توسعه دامنه سلطنتش خون فراوانی ریخته بود، گوشه نشین شد و برای مدتی دخترش جهان آرا به امور دولتداری پرداخت. روایت حاکی است ک موهای سیاه شاه جهان طی یکی دو ماه سوگواری سفید شد. شاه جهان، تا از چنگ رخوت رها شد، در اجرای وصیت ممتاز محل بهترین معماران و خوشنویسان را از سراسر هند و بیرون از آن فرا خواند تا بنای یادبود محبوب ازدست رفته اش را در شهر آگرا، پایتخت امپراتوری گورکانی، بسازند.تاریخ نگاران آن دوران، از این بنای یادبود با نام "روضه ممتاز محل" یاد کرده اند و برخی بر این نظراند که "تاج محل" مخفف "ممتاز محل" است. "پیتر ماندی"، جهانگرد اروپایی سده ١٧ میلادی نیز در نوشته‌هایش از "تاجِ محل، ملکه دربار گورکانی" نام می‌برد. خود شاه جهان هم که سال ها بعد، به دست پسرش اورنگزیب شکست خورد و مدتی در زندان لعل قلعه به سر برد، پس از درگذشت کنار ممتاز محل زیر گنبد تاج محل به خاک سپرده شد.   معماری باغ و ساختمان تاج محل شاه‌جهان جایگاهی را در کنار «رود جمنا» برای این بنای بزرگ برگزید. تاج محل مقبره‌ای است با ۵۸ متر بلندی، ۵۶ متر پهنا که در نزدیکی اگرا در ایالت اوتار پرادش هندوستان بر روی یک تخته عظیم ۱۰۰ متر × ۱۰۰ متر مرمرین ساخته شده‌است. این بنای بزرگ، در یک باغ پهناور ۱۸ هکتاری قرار دارد، که در مرکز این یک باغ نهر آب طولانی وجود دارد و به شیوه چهارباغ‌های ایرانی ساخته شده‌است. شاه‌جهان قصد داشت برای خود نیز آرامگاهی در کران دیگر «رود جمنا» و برابر آن بسازد و این دو بنا را با پلی به یکدیگر متصل سازد به‌نشانه آنکه پیوند او و همسرش از جریان زمان هم در می‌گذرد. قرار بود که بر خلاف نمای تاج محل که از مرمر سفید است، آرامگاه شاه از مرمر سیاه باشد. اما سرنوشت بر این شد که آرامگاه دوم هرگز برپا نشود و شاه در کنار همسرش آرام گیرد.   عجایب هفت‌گانه جهان قدیم  به هفت اثر معماری و مجسمه‌سازی دوران باستان، عجایب هفت‌گانه گفته می‌شود. نام این هفت اثر در قرن دوم قبل از میلاد توسط «انتیپاتر صیدایی» در یک کتاب ثبت شد. تمام عجایب هفت‌گانه در زمانی که نام آن‌ها در کتاب موردنظر ثبت شد، سالم بودند. هرم بزرگ جیزه، باغ‌های معلق بابل، معبد آرتمیس، تندیس زئوس، آرامگاه هالیکارناسوس، غول رودس و فانوس اسکندریه تشکیل‌دهنده عجایب هفت‌گانه جهان قدیم هستند. ۱. هرم بزرگ جیزه ؛ عجیب و پر راز و رمز منبع عکس: daily news egypt، نام عکاس: نامشخص هرم بزرگ جیزه را می‌توان به‌عنوان یکی از عجیب‌ترین سازه‌های منحصربه‌فرد جهان، آن هم جهان باستان (۲۵۶۰ سال قبل از میلاد) معرفی کرد. ساخت هرم بزرگ جیزه به دستور خوفو یا خئوپس آغاز شد و چیزی در حدود ۲۰ سال، به طول انجامید. ارتفاع این هرم معادل ۱۴۶/۵ متر بوده و پوشش بیرونی هرم جیزه از سنگ آهک است؛ سنگ آهک در بازتاب نور آفتاب، نقش مهمی دارد و این مسئله باعث درخشش هرم در بیابان مصر می‌شود. مهم‌ترین مصالح مورد استفاده برای ساخت هرم جیزه را می‌توان بلوک‌های سنگی بزرگی دانست که وزن متوسط آن‌ها معادل ۲٫۵ تن است. با در نظر گرفتن سطح تجهیزات زمان ساخت هرم و ابعاد کاری که انجام شده، مجذوب تلاش کارگرانی خواهید شد که باعث شدند نام هرم جیزه در آغاز لیست عجایب جهان قرار داشته باشد. یکی دیگر از مسائل عجیب هرم بزرگ مصر، قطعا سنگ گرانیت موجود در اتاق پادشاه است که وزن آن بین ۲۵ تا ۸۰ تن تخمین زده شده است؛ گفته می‌شود که این سنگ گرانیت از ۸۰۰ کیلومتر دورتر از مکان هرم جیزه، تهیه و حمل شده است. همچنین فضای داخل این هرم شامل بخش‌های مختلفی است که می‌توان در میان آن‌ها به اتاق ملکه، گالری بزرگ، حفره بزرگ و اتاق پادشاه اشاره کرد.  
ادامه

ونیز ایتالیا ، شهر روی آب
حقایق جالب درباره ونیز؛ ایتالیا   ونیز جزیره‌ای زیبا و دیدنی در شمال ایتالیا است که در خلیجی از تالاب ونتزیا در نزدیکی دریای آدریاتیک قرار گرفته است. آیا در مورد حقایق جالب این شهر چیزی می‌دانید؟   شهر ونیز یکی از عجیب‌ترین و درعین‌حال زیباترین مناطق دنیا است که به‌خاطر سبک و ساختار شهری سالانه میلیون‌ها گردشگر را جذب می‌کند. ونیز در خلیجی از تالاب ونتزیا در نزدیکی دریای آدریاتیک قرار دارد و به شکل جزیره‌ای کوچک بوده، جزیره‌ها به‌وسیله کانال‌هایی از هم جدا می‌شوند و تردد در این شهر به‌وسیله قایق‌ها انجام می‌شود. ونیز از بسیاری جهات در لیست مهم‌ترین شهرهای گردشگر پذیر قرار دارد. تنها یکی از دلایل توریستی بودن ساختار جالب این شهر است، دلایل مهم‌تری مثل بناهای تاریخی ، جشنواره‌های متنوع و جشنواره‌های فیلم معتبر این جزیره را به منطقه‌ای مهم تبدیل کرده است. شهر ونیز به‌صورت امروزی، ۸۰۰ سال بعد از میلاد به وجود آمد. تالاب ونیز در ۸۰۰ سال بعد از میلاد مسیح کم‌کم به شکل امروزی درآمد. با آمدن رومیان به این منطقه مشاغل رونق بیشتری می‌گیرد و بندرها ساخته می‌شود؛ کیوجا اولین بندر ساخت رومیان در نزدیکی ونیز است. آثار متعددی که هنوز هم پای برج است، در همین دوران ساخته می‌شود و بنا بر شواهدی رومیان از ونیز به‌عنوان تفرجگاه برای نیز استفاده می‌کردند. بنا بر نظر کرونیکن آلتیللانته تاریخ‌نویس قرن ۱۱ میلادی، برای اولین بار در ۲۵ مارس ۴۲۱ با افتتاح کلیسای سن جاکومتو روی پل ریآلتو شهر ونیز به‌طور رسمی ایجاد شد. بعدها ساکنان نواحی اطراف با پناه آوردن به ونیز بعد از حملات مکرر لونگو باردی‌ها در سال میلادی ۵۶۸ به جمیعت شهر افزودند. در این مطلب به سراغ حقایق جالب درباره ونیز رفته‌ایم. ۱. ونیز از حدود ۱۱۷ جزیره کوچک تشکیل شده و آب‌های بیشتر نقاط شهر، کم‌عمق است. ۲. وسیله نقلیه در شهری که بر روی آب قرار دارد، چیزی جز قایق نیست. قایق‌هایی با نام‌های گوندولا وجود دارد که در ونیز حدود ۷۵۰ قایق اینچنینی وجود دارد. ۳. گوندولاها حدود ۱۱ متر طول و وزنی برابر با ۶۰۰ کیلو دارند. ۴. تا سال ۲۰۱۰ زنان حق استفاده از گوندولا را نداشتند و نمی‌توانستند گوندولا را هدایت کنند. برای اولین بار در سال ۲۰۱۰ یک زن هدایت گوندولای خود را در دست گرفت. ۵. یکی از مشخصه‌های ونیز، پل‌های زیبای آن است. ونیز ۴۱۷ پل دارد. ۶. تا قرن شانزدهم پل‌های ونیز پله نداشتند و افراد برای گذشتن از پل‌ها از روی سطح شیب‌دار با اسب گذر می‌کردند. ۷. پل سایقز، زندان قدیمی ونیز را به شهر متصل می‌کرد، یکی از افراد مشهوری که مدتی در این زندان بود، جاگومو کازانووا، نویسنده قرن ۱۸ میلادی است. ۸. بر اساس یک رسم قدیمی در ونیز، عروس و داماد سوار گوندولا می‌شوند و از زیر پل‌های داخل شهر عبور می‌کنند. ۹. ونیز یکی از قدیمی‌ترین شهرهای دنیا است، ولی بااین‌حال بافت شهری بسیار زیبا و تمیزی دارد و با گشتی در شهر حس نمی‌کنید در یک شهر قدیمی در حال رفت و آمد هستید. ۱۰. پیدا کردن آدرس در ونیز کار بسیار سختی است، مناطق سکونت در این شهر بر اساس شماره تلفن تفکیک شده است و خبری از اسم خیابان و کوچه نیست! ۱۱. در سال‌های اخیر قانونی در ونیز وضع شده که در طول جشنواره‌های هنری یا فرهنگی استفاده از تزئینات گران‌قیمت، چه از طرف دولت و چه از طرف مردم، ممنوع است. ۱۲. هرسال ۱۸ میلیون توریست از ونیز بازدید می‌کنند، یعنی چیزی حدود ۵۰ هزار نفر در روز از این شهر زیبا به‌ عنوان گردشگر دیدن می‌کنند. ۱۳. در سال ۱۶۰۸، استفاده از ماسک برای پوشاندن کامل صورت در جشنواره‌ها در ونیز ممنوع شد و در آن سال‌ها برخوردهای سختی با افراد خاطی صورت می‌گرفت. ۱۴. بالا آمدن آب دریا به غیاز مد معمولی است، به این معنی که در ونیز به‌ویژه در بهار و پاییز سطح آب به‌اندازه‌ای بالا می‌آید که رفت و آمد را مختل می‌کند و کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر پر از آب می‌شود، درست مثل سیل. مد معمولی هنگامیکه با طوفان و امواج همراه باشد، موجب بالا آمدن آب بیش‌ازحد معمول می‌شود که این مسئله در ونیز یک مسئله عادی است و همه به آن عادت دارند. از سال ۲۰۰۳ به بعد پروژه عظیم سد دریایی متحرک که در نوع خودش بی‌نظیر است، در دست اجرا بوده تا به این وسیله با پدیده بالا آمدن آب مبارزه کنند. ۱۵. بیش از ۱۷۷ کانال آب در ونیز وجود دارد. ۱۶. کانال بزرگ S مانند در ونیز، یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین کانال‌های آب این شهر است. این کانال شهر را به دو قسمت تقسیم می‌کند. ۱۷. بیش از ۱۷۰ سازه آبی در زیر کانال بزرگ ونیز قرار دارد. ۱۸. کانال‌ها راه‌های اصلی ارتباطی در ونیز هستند و اگر در هتلی اقامت کردید، به کانال‌های ارتباطی و مسیرهای اصلی دقت کنید. ۱۹. در ونیز بیش از ۴۵۰ مجتمع مسکونی لوکس قرار دارد. ۲۰. خانه‌های لوکس و سلطنتی در ونیز ترکیبی از سبک‌های بیزانس، گوتیک و باروک هستند. ۲۱. دودکش‌های زیاد بر روی خانه‌ها، شکل ونیز را به‌نوعی زیبا کرده است. ۲۲. برج ناقوس کلیسای سنت مارکو ونیز در قرن ۱۲ میلادی ساخته شد و در سال ۱۹۰۲ بخشی از این برج فروریخت. برج پس از تخریب بلافاصله بازسازی شد و دقت بازسازی به‌گونه‌ای بود که هیچ تفاوت ظاهری میان برج قدیمی و برج جدید دیده نمی‌شد. ۲۳. ساختار ساختمان‌های بلند در ونیز، بیشتر بر پایه چوب است. ۲۴. سطح آب‌های ونیز هر سال حدود ۱ الی ۲ میلی‌متر بالاتر می‌آید؛ ونیز آرام‌آرام در حال غرق شدن است! ۲۵. ونیز ۱۱۸ جزیره، ۴۱۶ پل، ۱۷۷ کانال و ۱۲۷ میدان دارد. ۲۶. تالاب ونیز ۱۵ متر عمق دارد. ۲۷. جمعیت ونیز در ۵۰ سال گذشته از ۱۲۰۰۰۰ نفر به ۶۰۰۰۰ نفر رسیده است. ۲۸. بر اساس باور برخی کارشناسان ونیز تا سال ۲۰۳۰ به شهر ارواح تبدیل شده و خالی از سکنه می‌شود. تنها افرادی برای بازدید از مناطق تاریخی به ونیز سر می‌زنند. ۲۹. یکی از ترس‌های همیشگی راجع به ونیز، غرق شدن شهر است! ۳۰. در بازه جزر و مد شدید آب بسیاری از توریست‌ها به ونیز می‌آیند تا از این پدیده بازدید کنند، ولی بسیاری از بومیان ونیز ترجیح می‌دهند در این زمان از شهر خارج شوند. ۳۱. نگهداری از خانه‌های قدیمی در ونیز بسیار گران‌قیمت است. ۳۲. سن شهر ونیز، حدود ۱۵۰۰ سال است. ۳۳. جمهوری ونیز بین سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۵۰۰ یکی از قدرتمندترین جمهوری‌های منطقه بوده است. ۳۴. غذا دادن به کبوترها در ونیز ممنوع است.
ادامه

معروف‌ترین مسجد ترکیه: مسجد ایاصوفیه
با مسجد ایاصوفیه استانبول بیشتر آشنا شوید استانبول شهری تاریخی و زیباترین شهر ترکیه است که سالانه میلیون ها گردشگر و توریست را جذب می کند. اگر قصد سفر به ترکیه و بازدید از شهر استانبول را دارید فرصت بازدید از مسجد ایاصوفیه استانبول را از دست ندهید. بر اساس تجربه و نظر اکثر گردشگران استانبول، مسجد ایاصوفیه استانبول اولین جایی است که هر گردشگری در استانبول باید از آن بازدید کند. این مسجد به عنوان یکی از قدیمی ‌ترین ساختمان مذهبی دنیا محسوب می شود و در طول تاریخ استانبول از زلزله ‌ها و جنگ ‌های متعددی جان سالم به در برده است. امروزه ایاصوفیه به عنوان یکی از منحصربه ‌فرد ترین و شگفت‌انگیزترین ساختمان های ترکیه از نظر اندازه، معماری و زیبایی شناخته می‌شود. تاریخچه مسجد ایاصوفیه مسجد ایاصوفیه یکی از شاهکار های معماری مهم در دوره‌های بیزانس و امپراتوری عثمانی بوده است. این بنای تاریخی در قرون وسطا نماد عرفان مسیح به حساب می آمد و در ابتدا یک کلیسای جامع بوده ‌است. این کلیسا در زمان کنستانتین دوم امپراطور بیزانس در سال 360 میلادی ساخته شد و به نام “کلیسای بزرگ” شناخته می شد. استانبول در آن زمان قسطنطنیه نام داشت ومرکز امپراتوری بیزانس بود. پس از آن این کلیسا ، که در آن زمان هاجیا صوفیا نامیده می شد، در آشوبی بزرگ در آتش سوخت و در نتیجه کلیسای دوم به دستور تئودئوس دوم ساخته شد. 900 سال بعد، در زمان فتح قسطنطنیه توسط نیروهای عثمانی، این کلیسا به دستور پادشاه عثمانی به مسجد تبدیل می‌شود. مناره‌های بنا در واقع در این زمان به مسجد اضافه شده است. در نهایت در زمان تغییرات مدرنیت ترکیه، این مسجد به موزه تبدیل شد.  در طول عمر 1400 ساله ایاصوفیه، از آن به عنوان کلیسای جامع، مسجد و موزه استفاده شده است. شمایل شکنی در ایاصوفیه تزئینات داخل ایا صوفیه در زمانی که این بنا ساخته شد بسیار ساده بود اما به مرور زمان موزاییک ‌کاری‌های مختلفی داخل بنا اضافه شدند. تصاویر پرتره امپراطور، خاندان امپراطوری، مسیح و غیره بر روی موزاییک ها از جمله این تزئینات هستند . متاسفانه در  قرن 8 و 9 میلادی یک دوره شمایل شکنی در امپراطوری بیزانس به راه افتاد. این دوره سبب تخریب بسیاری از موزاییک ‌کاری‌های ارزشمند که بر آنها شمایل افراد مختلف نقاشی شده بود، شد و بعد از آن نیز ساخت هر گونه شمایل ممنوع بود. فلسفه جریان شمایل شکنی این بود که بیننده احترام و ستایش خود را به جای آن که معطوف آن قدیس کند، متوجه تصویر وی نکند. در این زمان صلیب جزو تزئینات قابل قبول و رایجی بود که برای کلیساهای بیزانسی به کار می ‌رفت و در ایاصوفیه نیز مشاهده می شود. مسجد یا کلیسا؟ همانطور که قبلا اشاره شد، مسجد ایاصوفیه تا قبل از امپراطوری عثمانی، به عنوان کلیسای جامع شناخته می شد. بعد از آن که استانبول در سال 1453 توسط امپراطوری عثمانی تصرف شد این کلیسا به مسجد تبدیل شد. سه روز پس از فتح استانبول توسط امپراطوری عثمانی، مراسم نماز جمعه در ایاصوفیه به امامت آق شمس‌الدین برپا شد و خطبه به نام پادشاه فاتح عثمانی خوانده شد. در طول زمان  عناصر اسلامی به ساختمان کلیسا توسط معمار سینان اضافه شد و بنای این مسجد مرمت و بازسازی گردید. مناره‌ها، میرآب و منبرهای ایاصوفیه در دوران عثمانی اضافه شده اند و بخش‌های دیگری نظیر کتابخانه، مقبره‌ها و فواره‌ها نیز از دست آورد های آن دوران می باشند. بر اساس متون تاریخی ایاصوفیه به مدت 916 سال کلیسا، و 481 سال مسجد بوده است تا اینکه در نهایت در سال 1934، به دستور مصطفی کمال آتاتورک به موزه تبدیل شد. این بنا و موزه ی دیدنی از آن زمان مورد بازدید مسافران و گردشگران ترکیه قرار می گیرد. علت نام گذاری نام‌گذاری این شاهکار تاریخی بسیار عالمانه انجام شده است. یکی از دلایل ماندگاری نام ایاصوفیه این است که این بنا به نام یک سنت نام گذاری نشده است و نام آن بسیار پر معنا و مقدس است. معنای لغوی ایاصوفیه یا Hagia Sophia  خرد مقدس یا حکمت مقدس می باشد.  معماری مسجد ایاصوفیه در سراسر بنای مسجد ایاصوفه با شاهکارهای معماری بی‌ نظیری رو به ‌رو خواهید شد. طراحی معماری و ساخت این مسجد، توسط آنتیموس ترالسی و اسیدروس میلوتوسی، در سال‌های 537-532 میلادی و در کمتر از 6 سال انجام شده است. ابعاد بنای ایاصوفیه 72 در 91 متر، قطر گنبد آن 31 متر و ارتفاع گنبد عظیم از سطح زمین، 56 متر است. این ابعاد برای سازه ‌ای که از استیل ساخته نشده است، بسیار عظیم و شگفت آور است. گنبد عظیم طوری طراحی شده که انگار در فضا معلق است. بنا به نوشته مورخان، هنگام ساخت سقف گنبدی مشکلاتی وجود داشته است و یک بار قسمت اعظم آن فرو ریخته است. دو دهه بعد از پایان ساخت، گنبد یک بار دیگر نیز فرو ریخت.  یکی از جذاب ترین ویژگی معماری مسجد ایاصوفیه این است که ستون‌ها و طاق‌های آن به طرز زیبایی جلوه ‌گری می‌کنند. 4 ستون بزرگ که به پای فیل شبیه است گنبد بزرگ ایاصوفیه را نگه داشته‌ اند. همچنین 40  پنجره کنار هم در ساقه گنبد مسجد قرار دارند‌ که باعث می شود نور خورشید از آن ‌ها به‌ درون بنای ایاصوفیه‌ بتابد و منظره زیبایی بسازد. موزاییک های مسجد ایاصوفیه نقاشی های موجود بر روی کاشی های این بنا یکی از محبوب ترین آثار هنری موجود در آن می باشد. برخی از نقاشی ها به قدری زیبا هستند که می توانید ساعت ها آنها را تماشا کنید و لذت ببرید. در ادامه آثار هنری معروف موجود بر روی کاشی های ایاصوفیه و معنای آنها را به اختصار توضیح می دهیم.   موزاییک حضرت مسیح : یکی از معروف ترین آثار قابل مشاهده در موزه ایاصوفیه، موزایک مسیح است. در این موزاییک تصویری از حضرت مسیح در کنار لئوی ششم نقاشی شده است. چهره حضرت مسیح در این موزاییک غمگین می باشد و دستان خود را بالا گرفته است در حالی که در دست چپ او انجیل مشاهده می شود. به این سبک از نقاشی پانکراتور می گویند که مربوط به دوران بیزانس است. موزاییک سونو : این موزاییک نشان دهنده تصویری از مریم مقدس و مسیح مي باشى در سالن جنوبی ایاصوفیه قابل مشاهده است. این موزاییک زیبا در قرن 19 میلادی، در زمان بازسازی ایاصوفیه کشف شده است، و قدمت آن به 1100 سال پیش باز می گردد. موزاییک محراب : در ارتفاع 50 متری از سطح زمین و داخل گنبد تصویری دیگر از مریم مقدس و حضرت مسیح قابل مشاهده است. گردشگران با مراجعه به محراب ایاصوفیه می توانند این نقاشی را مشاهده کنند، لازم به ذکر است که قدمت این نقاشی به قرن 9 میلادی باز می گردد. نقاشی دو فرشته : تصویری از دو فرشته در دو طرف محراب ایاصوفیه نقاشی شده است. بر اساس متون تاریخی و شواهد این دو فرشته، جبرئیل و میکائیل هستند. امروزه، پس از گذشت سال ها از قرن 9 میلادی تنها بخشی از آن از باقی مانده است. موزاییک ترکیب دسیسی : این موزاییک که یکی از آثار محبوب بنا می باشد تصویر نقاشی شده ی حضرت میسح در کنار حضرت یحیی و مریم مقدس را نشان می دهد و قدمت آن مربوط به قرن 13 میلادی است.  موزاییک اسقف : با عبور از ورودی غربی ایاصوفیه می توانسد تصاویر اسقف های اعظم را بر روی سقف ورودی مشاهده نمایید. قدمت موزاییک اسقف به قرن های 9 و 10 میلادی باز می گردد و امروزه، متاسفانه، برخی از این نقاشی ها از بین رفته اند.  موزاییک زوئه : این نقاشی نشان دهنده تصویری از مسیج، زوئه و کنستانتین می باشد و به سبک پانکراتور کشیده شده است. موزاییک کمننوس : این موزاییک به دلیل کمک مالی ژان دوم به ایاصوفیه در این موزه قرار گرفته است. تصویر مریم مقدس، مسیح و اشرافیان روم شرقی در موزاییک کمننوس نقاشی شده است. موزاییک امضا: در ورودی اصلی ایاصوفیه یک موزاییکی طلایی وجود دارد که بر روی آن  امضاء و مهر سلطان عبدالمجید می باشد. سلطان عبدالمجید دستور بازسازی ایاصوفیه را در قرن 19 میلادی صادر کرده است. داخل ایاصوفیه با توجه به این که ایاصوفیه در گذشته ای دور و در ابتدای بنا شدن کلیسا بوده است، برخی بخش های داخلی آن مربوط به کلیسا است و برخی دیگر مربوط به مسجد می باشد. در ادامه بخش های مختلف داخل مسجد ایاصوفیه را بررسی می کنیم. درب های ورودی : ایاصوفیه در مجموع دارای 3 درب اصلی می باشد. این درب ها عبارتند از باب همایون، درب مرمرین و درب زیبا. باب همایون که بزرگ ترین درب ورودی ایاصوفیه می باشد، 7 متر ارتفاع دارد و جنس آن از چوب بلوط است. قدمت این درب به قرن 9 میلادی باز می گردد و امپراتور برای وارد شدن به کلیسا از این درب استفاده می کرده است. در برخی از متون باستانی آمده است که این درب با استفاده از چوب کشتی نوح ساخته شده است. درب زیبا قدیمی ترین بخش موجود در ایاصوفیه محسوب می شود و قدمت ساخت آن به قرن 2 میلادی باز می گردد. درب زیبا از معبدی واقع در شهر طرسوس در سال 838 میلادی به ایاصوفیه آورده شده است و در بخش جنوبی شبستان این مسجد قرار گرفته است. درب مرمرین به عنوان درب بهشت و جهنم شناخته می شود و در جنوب ایاصوفیه قرار گرفته است. در گذشته جلسات امپراتوری بیزانس در فضای پشت این درب برگزار می گردیده است.  گنبد : گنبد ایاصوفیه به عنوان یکی از بزرگترین گنبد های موجود در دنیا شناخته می شود. ارتفاع این گنبد حدود 55 متر است و شعاعی حدودا 31 متری دارد. گنبد ایاصوفیه را در طول تاریخ چندین بار از نو ساخته اند. محراب : محراب مسجد در بخش جنوب شرقی ایاصوفیه قرار گرفته است و درون آن آثار هنری بسیاری وجود دارد. بخش های مختلف محراب با استفاده از سنگ مرمر و طلا تزئین شده است. منبر : در محراب ایاصوفیه، منبری قرار دارد که تاریخچه آن به قرن 16 میلادی باز می گردد. تزئینات بسیار این منبر باعث زیبایی قابل توجه آن شده است.  اتاق سلطان : اتاق سلطان در زمان حکومت عثمانی ها، به ایاصوفیه اضافه شده است. اتاق سلطان به این دلیل ساخته شد که عثمانی ها معتقد بوده اند که سلطان باید نماز را درون این اتاق بخواند. اتاق سلطان دارای 5 ستون می باشد و ظاهری شبیه به یک 8 ضلعی دارد. در تزئینات این اتاق از طلا و سنگ مرمر استفاده شده است. لازم است اشاره کنیم که جایگاه اولیه و اصلی اتاق سلطان در ایاصوفیه مشخص نیست اما امروزه در محراب مسجد قرار گرفته است. ماذنه:  ماذنه به معنای جایگاه اذان است. این بخش در زمان حکومت عثمانی به ایاصوفیه اضافه شده است. ماذنه از سنگ مرمر ساخته شده و به سمت قبله می باشد. در حال حاضر ایاصوفیه دارای 4 جایگاه اذان است. نوشته وایکینگی : در بخش جنوبی ایاصوفیه تخته سنگی قرار دارد که بر روی آن متنی نوشته شده است که مربوط به واکینگ ها در قرن 9 میلادی می باشد. واکینگ ها در گارد سلطنتی روم شرقی بیش از 200 سال فعالیت داشته اند. امفالیون : امفالیون منسوب به مکان تاج گذاری پادشاهان بیزانس می باشد. این مکان دایره شکل یکی از بخش های محبوب در ایاصوفیه به حساب می آید.  ستون آرزو : در شمال غربی ایاصوفیه ستونی قرار گرفته است که به عنوان ستون آررزو ها شناخته می شود. مردم ترکیه اعتقاد دارند که رطوبت موجود در سوراخ این ستون باعث برآورده شدن آرزو ها می شود. فضای بیرونی ایاصوفیه زیبایی های فضای خارجی ایاصوفیه از زیبایی های داخلی آن چیزی کم ندارد و نظر گردشگران بسیاری را به خود جلب میکند. در ادامه بخش های مختلف فضای بیرونی ایاصوفیه را بررسی خواهیم کرد.  مناره ها :  مناره امروزی ایاصوفیه ارتفاعی در حدود 50 متر دارد. اولین مناره ایاصوفیه در دوران عثمانی و زمانی که این کلیسا به مسجد تبدیل شد ساخته شد و جنس آن چوبی بود. امروزه آن مناره چوبی جای خود را به 4 مناره جدید تر داده است. این 4 مناره قرن های 15، 16 و 19 میلادی ساخته شده اند.  مقبره : مقبره پادشاهان عثمانی مانند سلطان سلیم دوم و سلطان مراد سوم  در کنار ساختمان ایاصوفیه وجود دارد. مقبره سلطان سلیم دوم به دلیل شکل خاصی که دارد معروف ترین مقبره موجود در ایاصوفیه است. موقتخانه : در گذشته موقتخانه  به مکانی گفته می شد که در آن دانشمندان به بررسی زمان دقیق اذان می پرداختند. بر اساس مستندات تاریخی موقتخانه ایاصوفیه یکی از 29 موقتخانه ساخته شده در آن دوران بوده است.  آبخوری ها : آبخوری های موجود در ایاصوفیه در قرن های 17 و 18 میلادی ساخته شده اند. بزرگ ترین آبخوری دارای 16 شیر آب است و معماری ساختمان آن بسیار زیبا می باشد.   نوانخانه : در بالای ساختمان نوانخانه چندین کتیبه قرار دارد. این ساختمان به دستور سلطان محمود اول در سال 1743 میلادی برای پناه دادن به فقرا ساخته شده است. مکتب : مکتب در دوران حکومت سلطان محمود اول به ایاصوفیه اضافه شد و در حال حاظر از این بنا جهت نگهداری از مدارک ایاصوفیه استفاده می شود. چطور به مسجد ایاصوفیه برویم؟  برای رفتن به موزه مسجد ایاصوفیهمی توانید از وسایل حمل و نقلیه عمومی استانبول که به راحتی در دسترس است، استفاده کنید. اتوبوس، مترو و تراموای استانبول با در محله سلطان احمد ایستگاه های متعددی دارند و رفت و آمد گردشگران به مسجد ایاصوفیه، مسجد سلطان احمد ، کاخ و موزه توپکاپی، آب انبار باسیلیکا و سایر دیدنی‌های این منطقه بسیار آسان است. به عنوان نمونه اگر در میدان تکسیم استانبول اقامت د ارید می توانید در ایستگاه متروی تکسیم سوار خط  فونیکولر به کاباتاش شوید و پس از آن با  تراموای T1 به ایستگاه سلطان احمد بروید.  با این حال اگر سیم کارت ترکیه دارید می توانید با استفاده از تاکسی های اینترنتی نیز با هزینه های به صرفه تر از تاکسی معمولی به ایاصوفیه بروید.   مسجد ایاصوفیه در بخش اروپایی استانبول و در محله ای پر فت و آمد و توریستی، در نزدیکی هتل ها، مراکز خرید، و دیدنی های توریستی استانبول واقع شده است. با توجه به این که مسجد ایاصوفیه در یکی از محله های قدیمی و تاریخی استانبول، محله سلطان احمد، قرار دارد، در نزدیکی آن بناهای تاریخی و جاذبه های گردشگری بسیاری برای بازدید وجود دارد. این بنا ها شامل مسجد سلطان احمد  ( مسجد آبی )،  آب انبار معروف باسیلیکا،  کاخ توپکاپی ، حرم خرم سلطان، فواره خرم سلطان، چشمه احمد سوم، گالری تصاویر استوره های ترکیه، و مخزن ریحانا می باشد. از مسجد ایاصوفیه تا موزه و کاخ توپکاپی به اندازه 5 دقیقه پیاده روی فاصله است. قیمت بلیط بازدید از مسجد ایاصوفیه استانبول قیمت خرید بلیط بازدید از مسجد و موزه ایاصوفیه در سال 2020 برابر با 100 لیر ترکیه برای هر نفر می باشد. کودکان زیر 8 سال نیازی به تهیه بلیط ندارند. بنابراین اگر کودک به همراه دارید با ارائه مدرک شناسایی می توانید بدون خرید بلیط برای کودک خود از این مسجد بازدید کنید. اگر زیر 8 سال بودن کودک شما  در ظاهر مسجل باشد نیازی به ارائه مدرک شناسایی برای اثبات سن نمی باشد. همچنین بازدید از این مسجد برای کودکان، سربازان، افراد ناتوان، خبرنگاران و افراد بالای 65 سال ساکن در ترکیه رایگان است. بازدید رایگان از مسجد ایاصوفیه بازدید از مسجد ایاصوفیه ترکیه برای کودکان و نوجوانان زیر 18 سال ترکیه‌ ای کاملا رایگان است و کودکان خارجی زیر 8 سال نیز نیازی به خرید بلیط ندارند. بازدید از مسجد ایاصوفیه برای شهروندان ترکیه که بیشتر از 65 سال سن دارند رایگان است  بازدید جانبازان، سربازان، افسران غیر نظامی همسران و فرزندان شهیدان و جانبازان ترکیه ای از ایاصوفیه رایگان است.  بازدید از مسجد ایاصوفیه برای افرادی که  کارت های  ICOMOS، یونسکو و ICOM را دارند رایگان است.  بازدید از مسجد ایاصوفیه برای کسانی که کارت  Press Card را دارند رایگان است.   مهمانان و نمایندگانی که میزبان آنها ادارات وزارت گردشگری می باشند می‌ توانند رایگان و بدون بلیط از موزه و مسجد بازدید کنند.  بازدید برای پرسنل و بازنشستگان وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه و همسران و فرزندان آنها، رایگان است.  مهمانان رسمی خارجی که میزبان آنها نهادهای دولتی هستند می توانند از ایاصوفیه رایگان بازدید کنند.  لیدر ها و راهنما های توریستی حرفه‌ ای که لیدری آنها توسط وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه تصویب شده است می توانند رایگان از ایاصوفیه بازدید کنند.   در محدوده زمان برنامه های یادگیری یادگیری، به همراه گروه‌ها و آموزگارانی که با مدارس همکاری می‌کنند، می‌توان رایگان از ایاصوفیه بازدید کرد. ساعت کاری همه روزه به جز روز‌های دو‌شنبه بازدید از این موزه دیدنی امکان پذیر است. دوشنبه ها موزه ایاصوفیه تعطیل می‌باشد. در طول فصل‌های بهار و تابستان ساعت بازدید از  9 صبح الی 7 بعد ازظهر می باشد و در طول فصل های پاییز و زمستان ساعت بازدید از 9 صبح الی 5 بعد از ظهر است. توجه داشته باشید که حتماً حداقل یک ساعت پیش از زمان بسته شدن موزه ایاصوفیه، بلیط خود را خریداری نمایید. به عبارت دیگر در بهار و تابستان بعد از ساعت 6، و در پاییز و زمستان بعد از ساعت 4 فروش بلیت تعطیل می‌گردد. لباس مناسب بازدید از مسجد ایاصوفیه استانبول با توجه به مذهبی بودن بنا و این مسئله که برای بازدید از مساجد ترکیه، تمامی افراد،  باید لباسی مناسب و پوشیده بر تن داشته باشند، پوشیدن لباس مناسب در هنگام بازدید از ایاصوفیه ضروری است. با این حال از زمانی که مسجد ایاصوفیه به موزه تبدیل شده، پوشش گردشگران و بازدیدکنندگان چک نمی شود، اما برای راحتی خودتان و ادای احترام به اهالی ترکیه، بهتر است در بازدید از مساجد و به ویژه ایاصوفیه شرط پوشش مناسب را رعایت کنید.    بانوان برای بازدید از مسجد آبی که در نزدیکی ایاصوفیه قرار دارد حتما باید موهای خود را با شال یا روسری یپوشانند، اما پوشاندن موی سر برای بازدید از ایاصوفیه الزامی نمی باشد. قوانین عکاسی در مسجد ایاصوفیه مانند موزه های دیگر عکاسی در برخی از مکان‌های مسجد ممنوع می‌باشد و افراد بدون مجوز اجازه تصویر برداری ندارند. با این‌حال در مسجد ایاصوفیه بخش‌های مختلفی از معماری‌، دیوارها و گنبدها برای عکس سلفی تعیین شده است و عکسبرداری از آنها مانعی ندارد. توصیه می شود هنگام عکاسی به تابلو های راهنما توجه کنید.  دانستنی های ایاصوفیه  ایاصوفیه در سال ۱۹۸۵ میلادی در لیست میراث جهانی یونسکو به ثبت جهانی رسید.  زمانی ایاصوفیه به موزه تبدیل گشت، خواندن نماز درون آن ممنوع اعلام شد. پس از آن ممنوعیت اقامه نماز در ایاصوفیه 85 سال ادامه داشت و در نهایت در تاریخ 1 جولای 2016 بار دیگر در این مسجد نماز جماعت برگزار شد.  تعداد بازدید کنندگان موزه ایاصوفیه در سال 2015 بیش از 3.4 میلیون نفر بوده اند و پس از آن هر ساله بیش از 4 میلیون نفر از این موزه بازدید می کنند.  برای تکمیل ساخت این بنا در حدود 20 هزار نفر همکاری کرده اند.  توپ های جنگی که در فضای بیرونی ایاصوفیه قرار دارد در زمان حکومت عثمانی برای فتح این منطقه استفاده شده است.  بنای ایاصوفیه بر روی گسل ساخته شده است.  ایاصوفیه در کمتر از 6 سال ساخته شد. پلان مسجد  هتل های نزدیک ایاصوفیه نام هتل تعداد ستاره فاصله تا ایاصوفیه Hagia Sofia Mansions Istanbul, Curio Collection by Hilton 5 0.2 کیلومتر The Magnaura Palace Hotel 4 0.3 کیلومتر Romance Istanbul Hotel Boutique Class  4 0.5 کیلومتر My dream hotel 4 0.5 کیلومتر White house hotel 3 0.4 کیلومتر Suadhan Hotel 3 0.3 کیلومتر مراکز خرید نزدیک ایاصوفیه  مرکز خرید İstanbul  (یک دقیقه پیاده از آب انبار باسیلیکا)  مرکز خرید Bourjois (یک دقیقه پیاده از آب انبار باسیلیکا)  مرکز خرید Sarnıç Bazaar (سه دقیقه پیاده از آب انبار باسیلیکا)  مرکز خرید İSMEK Sanat Sokağı (دو دقیقه پیاده از مسجد سلطان احمد)  آدرس دقیق مسجد ایاصوفیه کجاست؟ آدرس دقیق مسجد ایاصوفیه محله سلطان احمد واقع در منطقه اروپایی استانبول می باشد.   چگونه از میدان تکسیم به ایاصوفیه برویم؟ در ایستگاه متروی تکسیم سوار خط  فونیکولر به کاباتاش شوید و پس از آن با  تراموای T1 به ایستگاه سلطان احمد بروید.  قیمت بلیط ایاصوفیه چقدر است؟ قیمت بلیط بازدید از مسجد ایاصوفیه استانبول در سال 2020 برابر با 100 لیر می باشد و کودکان زیر 8 سال نیاز به خرید بلیط ندارند.  بازدید از مسجد ایاصوفیه در چه ساعاتی امکان پذیر است؟ بازدید از بنا در فصل بهار و تابستان از 9 صبح تا 7 بعد از ظهر، و در فصل پاییز و زمستان از 9 صبح تا 5 بعد از ظهر امکان پذیر می باشد.  آیا پوشیدن روسری در ایاصوفیه اجباری است؟ از وقتی این مسجد به موزه تبدیل شده است پوشاندن موی سر بانوان اجباری نمی باشد.  معنی اسم ایاصوفیه چیست؟ ایاصوفیه به معنای خرد مقدس یا حکمت مقدس است.
ادامه

رازهای بزرگ و جالب درباره دیوار چین
  دیوار چین زمانی جزء عجایب هفتگانه جهان بوده است. این اژدهای خفته در دل کوهستان روزگاران درازی را سپری کرده و ساخت آن نیز سالیان سال به طول انجامیده است. جالب این است که با وجود سلاطین و امپراطوران زیادی که بر این سرزمین حکم فرما بوده اند، این دیوار عظیم با متحمل شدن فراز و نشیب های بسیار، همچنان به قوت خود باقی مانده است.   دیوار چین، بزرگ ترین دیوار جهان می باشد تاریخچه و علت ساخت دیوار چین:زمان ساخت دیوار چین به سده پنجم تا هشتم قبل از میلاد بازمی‌گردد. حکومت وقت چین برای پیشگیری از یورش ملیت‌های شمالی هیونک هو (از نژاد مغول و قوم هون)، برج‌های آتش برای خبررسانی یا قلعه‌های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن را در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرد. در دوره حکمرانی سلسله‌های بهار و پاییز و کشورهای جنگجو، میان دوک‌ها جنگ بر پا شد و کشورها با استفاده از کوه‌های مرزی به ساخت دیوار پرداختند تا سال ۲۲۱ پیش از میلاد، امپراتور چین شی هوان پس از به وحدت رساندن چین، دیوارهای دوک‌ها را به هم پیوند داد که به صورت دیوار بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه‌ها درآمد. او می‌خواست با این کار از حملات دشمن به مراتع شمالی جلوگیری کند. تاریخ‌دانان چینی اعتقاد دارند که حدود یک میلیون سرباز قادر بودند به‌طور هم‌زمان در امتداد دیوار چین مستقر شده و برای نبردهای احتمالی آماده باشند.در این زمان طول دیوار چین به ۵۰۰۰ کیلومتر می‌رسید. در سلسله هان پس از سلسله چین طول دیوار به ۱۰ هزار کیلومتر رسید. در تاریخ دو هزار و اندی ساله چین، حکمرانان دوران مختلف به ساخت دیوار چین پرداختند.   دیوار چین به صورت یک دیوار خطی پیوسته نیست  مشخصات ظاهری دیوار چین:دیوار بزرگ چین، بزرگ ترین دیوار جهان و بزرگ ترین معماری باستانی می باشد. دیوار چین طولانی‌ترین و بزرگترین سازهٔ مهندسی تدافعی و نظامی از لحاظِ زمانِ ساخت در جهان است. این دیوار در نقشه جغرافیایی چین ۲۱٬۱۹۶ کیلومتر امتداد یافته‌است و در سال ۱۹۸۷ میلادی در فهرست میراث جهانی ثبت گردیده‌ است.دیوار چین که یکی از هفت اعجاز جهان شمرده می شود، این دیوار در اصل به عنوان دیوار دفاعی ساخته شده و بزرگترین دیوار بر روی زمین محسوب می‌شود. البته قسمت‌هایی از این دیوار آسیب دیده است.دیوار چین تجسم درایت و رنج و زحمت میلیونها چینی در دوره باستان چین است. این اثر پس ازهزاران سال از بین نرفته و دارای دلربایی فناناپذیر و سمبل روحیه ملیت چین است. در حال حاضر طول دیوار چین 6000 کیلومتر است. اما بنا به اعتقاد عموم، طول اولیه دیوار چین 50000 کیلومتر بوده که در طی قرن‌ها و با تغییرات و خساراتی که به آن وارد شده مقدار قابل توجهی از آن از بین رفته و به این مقدار رسیده است. ارتفاع دیوار چین: ارتفاع دیوار بزرگ چین 25 فوت است و عرض آن بین 15 تا 30 فوت متغیر است. بدنه دیوار بزرگ چین: ارتفاع برج و باروی دیوار چین 1.8 متر است و جان‌پناه‌های آن حدود 1.2 متر ارتفاع دارند. برج‌های جانبی دیوار: هر 500 متر یک برج در امتداد دیوار قرار دارد. این برج‌های جانبی به عنوان سنگر سربازان مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. قلعه‌های دیوار بزگ چین: این قلعه‌ها در مهم‌ترین نقاط آسیب‌پذیر دیوار ساخته شده اند از جمله قلعه عبور شانگهای، قلعه عبور جویونگ و قلعه عبور جیائو. در امتداد دیوار پنجره‌های بسیاری قرار دارند که سربازان برای تیراندازی از آن‌ها استفاده می‌کردند. همچنین اتاقک‌های قلعه‌ها که غیرقابل  تسخیرترین نقاط دیوار بزرگ چین محسوب می‌شوند.   دیوار چین در دسامبر ۱۹۸۷ در لیست میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده است  شایعات درباره دیوار چین: دیوار چین از کره ماه قابل رویت است؟در واقع این جمله زمانی یک افسانه بود که دیوار چین حتی از کره ماه هم قابل رویت می باشد با این حال هنوز هم عده ای آنرا باور دارند اما هیچ یک از فضانوردان تا بحال چنین موضوعی را تایید نکرده اند اما تعدادی از آنها معتقدند که تا ارتفاع 180 مایلی از سطح زمین قابل مشاهده است و ارتفاع متوسط دیوار چین در بادلینگ که معروفترین می باشد، 7/88متر است.محبوس شدن روح مردگان در دیوار چین:خانواده های کسانی که در ساخت این پروژه جان خود را از دست داده بودند، از این می ترسیدند که روح مردگانشان تا ابد در دیوار زندانی شود و برای کمک به رهایی ارواح مردگانشان، خروسهایی را در دستانشان می گرفتند و از دیوار عبور می کردند. معروف ترین افسانه دیوار چین درباره زنی بنام منگ است که شوهرش در هنگام ساخت دیوار می میرد زن به کنار دیوار می رود و آنقدر گریه می کند تا بخشی از دیوار می ریزد و استخوان های شوهرش نمایان می شود و آنها را دفن میکند.   نقشه هوایی از دیوار چین  حقایقی جالب درباره دیوار چین:- طول واقعی این دیوار ۲۱۱۶۶٫۱۸ کیلومتر است. - بیشتر بقای بجا مانده از دیدار کنونی برای زمان سلسله مینگ است که طول آن ۸۸۵۱ کیلومتر است. - قدمت این دیوار بیشتر از ۲۳۰۰ سال است. - دیوار بزرگ مینگ از ۹ استان لیائونینگ، هبئی، تیانجین، پکن، مغولستان داخلی، شانشی، شاآنشی، نینگ شیا و گانسو عبور می‌کند. - دیوار بادلینگ که بخشی از دیوار چین است بیشترین میزان بازدیدکننده را دارد (در سال ۲۰۰۱، ۶۳ میلیون نفر از آن بازدید کردند) و در هفته اول ماه‌های می‌و اکتبر تعداد بازدیدکننده‌های دیوار بادلینگ به ۷۰ هزار نفر در روز نیز میرسد. - نزدیک ۱/۳ دیوار چین بدون هیچ نشانی ناپدید شده است. - از سال ۱۶۴۴ که سلسله مینگ منقرض شد هیچ اقدامی برای مقاصد نظامی بر روی این دیوار انجام نشده است. - بازسازی دیوار چین در سال ۱۹۵۷ از بخش بادلینگ آغاز شد. - دیوار چین در دسامبر ۱۹۸۷ در لیست میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده است. - دیوار چین به صورت یک دیوار خطی پیوسته نیست و در جا‌هایی که کوه‌های بلند و رودخانه بوده دیواری وجود ندارد. در زمان سلسله کین (۲۰۶ -۲۲۱ قیل از از میلاد) از آرد برنج چسبنده برای چسباندن آجر‌های این دیوار استفاده شده است. - دیوار چین توسط سربازان، روستاییان، مجرمان و زندانیان جنگی ساخته شده است. - اولین امپراتور سلسله کین، دیوار چین را نساخته است، او فقط دیوار‌های مناطقی را که فتح کرده بود به هم متصل کرد. - در بخش گوبیکو دیوار بزرگ چین یک سوراخ گلوله ایجاد شده که برای آخرین جنگ در کنار این دیوار بوده است. - در دوه انقلاب فرهنگی (۱۹۶۶-۱۹۷۶) بسیاری از آجر‌های این دیوار برای ساختن خانه، مزرعه و انبار استفاده شده است. - بخش شمال غربی دیوار چین (که در شهر‌های نینگ شیا و گانسو است) به احتمال زیاد تا ۲۰ سال آینده به دلیل بیابان زایی و تغییر رفتار انسانی در استفاده از زمین، نابود می‌شود. - آن تصویری از دیوار چین که معمولا در کتاب‌ها و سایت‌ها دیده می‌شود تصویر بخش جیانکو دیوار چین است که به دلیل شیب دار و پیچ در پیچ بودن آن، در تصاویر زیاد استفاده می‌شود. - ۳۰۰ سیاستمدار بزرگ دنیا از بادلینگ که محبوب‌ترین بخش دیوار چین است بازدید کرده اند که اولین آن‌ها کلیمنت سیاست مدار اتحاد شوری بود که در سال ۱۹۵۷ از این قسمت دیوار دیدن کرد.
ادامه

شاهکار هنری در کوه راش‌ مور
بناهای یادبود همیشه با عزت و احترام نگریسته می شوند و در نوبه خود شاهکار هنری به شمار می روند. کوه های استوار از بهترین مکان ها برای حفظ یادگاری ها و شاهکاری هایی هستند که با رنج و مشقت زیاد بنا می شوند تا سرمایه ای فرهنگی برای آیندگان بشوند. از نقش رستم و کوه بیستون گرفته تا کوه راشمور که قدمت زیادی ندارد اما جای خود را در فرهنگ میلیون ها آمریکایی تثبیت کرده است . معرفی بنای ملی یادبود کوه راشمور ... در تاریخ آمریکای شمالی سومین دوشنبه فوریه هر سال روز ملی "رئيس جمهور" نام گذاری شده است و آمریکایی ها هر ساله این روز را جشن می گیرند .  برای برپایی این جشن چه جایی بهتر از کوه راشمور که در آن مجسمه های گرانیتی چهار رئیس جمهور محبوب تاریخ ایالات متحده یعنی جورج واشنگتن (1732-1799)، توماس جفرسون (1743-1826)، تئودور روزولت (1858-1919)، و آبراهام لینکلن (1809-1865) که بنیان گذاران تاریخ 130 سال اول با شکوه آمریکا هستند ; قرار دارد.  بنای ملی کوه راشمور در نزدیکی شهر کیستون در  ایالت داکوتای جنوبی آمریکا در تپه هایی با نام تپه های سیاه قرار دارد , یک مجسمه ی 18 متری در مساحتی در حدود 1،278.45 جریب در ارتفاع 1.750 متری از سطح دریا که صورت 4 رئیس جمهور محبوب آمریکا را روی آن حکاکی کردند . این کوه ها با قدمت 1.6 میلیارد سال نه تنها یک مکان ارزشمند تاریخی هستند بلکه از نظر گردشگری هم از ارزش زیادی بر خوردار شده هستند چرا که هر ساله حدود ۳ میلیون بازدید کننده برای مشاهده ی این بنای تاریخی قدم به این مکان می گذارند .  تاریخچه کوه راشمور ... جدا از این که این مجسمه ها از ارزش زیادی از تمام جهات برخوردار است , کوهی که این 4 تصویر روی آن حکاکی شده , جایگاه مهمی در تاریخ آمریکا دارد و روزهای زیادی را در این 1.6 میلیارد سال پشت سر گذاشته است .  کوه راشمور را سابقا  "شش پدربزرگ" ("Six Grandfathers") می نامیدند . بعدها به نام چارلز  راشمور ، وکیل برجسته نیویورکی که در سال 1885 به آن جا سفر کرد , تغییر نام پیدا کرد . یکی دیگر از رویدادهای تاریخی که این کوه با آن روبرو بود، سفر یکی از رهبران لاکوتا با نام الک، به قله ی هارنی بوده است . سابقا طی پیمان فورت لارامی، در سال 1868 این تپه سیاه برای همیشه به لاکوتا داده شده بود ولی تحرکات اعضای جنبش سرخپوستان آمریکایی، منجر به اشغال این  اثر تاریخی در سال 1971 شد و نام کوه به  "اسب دیوانه" تغییر یافت.  بر سر تقسیم بندی این کوه بین بومیان آمریکایی  و ایالات متحده در سال 1876 نبرد بزرگ "سو " رخ داد و کوه مجددا پس گرفته شد. با این حال برای راضی نگه داشتن بومیان منطقه در یکی دیگر از کوه های سیاه اطراف یادبود "اسب دیوانه" ساخته شد.   تصویری قدیمی از کوه راشمور زمانی که هنوز مجسمه ها روی آن حکاکی نشده بود  تصویری از کوه اسب دیوانه ایده ی ساخت بنای ملی راشمو .... در ابتدا این بنا به منظور ارتقا گردشگری در منطقه کوه های سیاه ایالت داکوتای جنوبی طراحی شد و بعد از مذاکرات طولانی مدت نمایندگان کنگره و رئیس جمهور کوین کولیدگ این طرح ملی به تصویب کنگره رسید. در سال 1927 حفاری آن آغاز شد و در سال 1941 به پایان رسید. دان رابینسون تاریخ شناس مشهور پیشنهاد داد که از این کوه برای افزایش گردشگری منطقه استفاده شود و از مجسمه ساز معروف "گاتزون برگلوم" خواستند که از این مکان دیدن کند و در صورت مناسب بودن برای حفاری در آنجا بنای یادبودی بسازد. محققان توصیه کردند که بنا رو به جنوب ساخته شود تا حداکثر بهره را از آفتاب ببرد و طولانی تر عمر کند. البته رئیس جمهور کولیج اصرار داشت که همراه با مجسمه واشنگتن، دو جمهوری خواه و یک دموکرات نیز به تصویر کشیده شوند. این چهار قهرمان ملی چه کسانی هستند؟ 1) جورج واشنگتن یکی از تصاویر متعلق به جورج واشنگتون است . در واقع روز رئیس جمهور در آمریکا همان سال روز تولد جرج  واشنگتن است که آمریکائی ها آن را جشن می گیرند . جورج واشنگتون یکی از تاثیر گذار ترین رئیس جمهوران ایالات متحده است که بین سال های ۱۷۳۲-۱۷۹۹ در راس قدرت بود . او نقش مهمی در اسقلال آمریکائیان در مقابل سلطه ی بریتانیا داشت و توانست طوری افسار حکومت را به دست بگیرد که مردمان آمریکا برای همیشه از سلطه ی بریتانیا خارج شوند . شاید این دلیل کافی باشد تا  وجود نمادش را در کوه راشمور توجیه کند . ساخت مجسمه ی او در تاریخ  ۴ جولای ۱۹۳۴  به اتمام رسید. 2) توماس جفرسون توماس جفرسون سومین رئیس جمهور ایالات متحده و نویسنده ی اعلامیه ی استقلال است که الهام بخش دموکراسی در سراسر جهان بود . او نیز نقش به سزایی در گسترش آمریکا داشت . از جمله اقدامات مهم او این بود که در سال 1803 منطقه" لوئیزیانا تریتوری " را از فرانسه می خرد و با افزودن تمام یا بخشی از پانزده ایالت امروزی, وسعت کشور را دو برابر می کند . جفرسون می گوید: " آزادی ما بستگی به آزادی بیان دارد، این آزادی نمی تواند با از دست رفتن محدود بشود .  در سال ۱۹۳۶ ساخت مجسمه ی جفرسون به اتمام رسید . 3) تئودور روزولت یکی دیگر از تصاویر کوه راشمور متعلق بیست و ششمین رئيس جمهور ایالات متحده یعنی  تئودور روزولت است . او از شخصیت های مهم و تاثیر گذار در زمینه ی رشد و شکوفایی اقتصادی آمریکا در قرن بیستم بود . با مذاکرات او کانال پاناما ایجاد شد و ارتباط بین شرق و غرب به وجود آمد . او به انحصارات شرکت های بزرگ پایان داد و حقوق کارگران را به رسمیت شناخت.  در سال ۱۹۳۷ یک لایحه در کنگره برای اضافه کردن صورت “سوزان بی آنتونی” رهبر حقوق مدنی معرفی شد اما در نهایت در سال ۱۹۳۹ چهره تئودور روزولت بود که ساخته شد.  4) آبراهام لینکلن  تصویر دیگر , چهره ی آبراهام لینکلن شانزدهمین رئيس جمهور ایالات متحده آمریکارا به تصویر می کشد . او بود که در جریان جنگ داخلی ملت آمریکا را با هم متحد کرد و مانع فروپاشی ایلات متحده شد . لینکلن بر این باور بود مقدس ترین وظیفه اش حفظ اتحاد است و بر اساس این باورش بود که قانون برده داری را برای همیشه لغو کرد . در ۱۷ سپتامبر ۱۹۳۷ ساخت مجسمه ی چهره ی آبراهام لینکن به اتمام رسید. طراح و سازنده بنا چه کسی بود؟ شروع عملیات ساخت این بنا سال 1923 بود . در آن زمان این پروژه به دست یک معمار دانمارکی - آمریکایی به نام "گاتزون برگلوم" و پسرش "لینکلن برگلوم" و جمعی از مهدسان بلژیکی بود . اما بعد از شروع جنگ جهانی دوم این همکاری به هم خورد و حتی گاتزون برگلوم مجبور شد که بنا را با دینامیت منفجر کند تا به سرقت نرود و به همین علت حتی حکم دستگیری او نیز صادر شد و تحت تعقیب قرار گرفت و ناچار به گرجستان فرار کرد. دو سال بعد دوباره به آمریکا برگشت و ساخت این بنا را از سر گرفت . پروژه از سال 1927 مجدد راه اندازی شد و گاتزون توانست بین سال های 1934 و 1939 کار چهره رئیس جمهورها را به پایان برساند. در ابتدا قرار بود که مجسمه هر رئيس جمهور از سر تا کمر به تصویر کشیده می شود ولی به خاطر کمبود بودجه ساخت مجسمه ها تا گردن محدود شد و پس از این که کنگره ایالات متحده را تهدید به قطع تمام بودجه این پروژه کرد تا زودتر به اتمام برسد برگلوم با اکراه کار سالن پشت مجسمه ها را در سال 1939 متوقف کرد . سالنی که هیچ گاه تکمیل نشد و حتی امروز هم امکان بازدید از آن وجود ندارد . کمی بعد گاتزون برگلوم در سن 74 سالگی در گذشت و بعد از آن این پروژه را پسرش لینکلن  ادامه داد و در نهایت توانست در سال 1941 این پروژه را به اتمام برساند . تصویری از گاتزون برگلوم کارگرانی که بنای یادبود راشمور را ساختند... حدود ۴۰۰ کارگر به مدت ۱۴ سال در ساخت این بنا مشارکت داشتند. جالب است بدانید که در جریان ساخت این بنا هیچ کس مجروح یا کشته نشد . کارگران مجبور به تحمل همه شرایط آب و هوایی بودند, آفتاب داغ , هوای سرد  یا توفانی. آن ها هر روز ۷۰۰ پله را طی می کردند تا به بالای کوه برسند و از آنجا با کابل هایی به ضخامت ۱۰ سانتی متر حدود ۱۵۰ متر پایین می آمدند تا به مجسمه ها برسند و به ادامه کارشان بپردازند. به خاطر رکود اقتصادی آن زمان و نبودن شغل مناسب کارگران با ترس از ارتفاع و استرس کاری این کار کنار آمده بودند.  روش حفاری چگونه بوده است؟ حکاکی از چهره جرج واشنگتن آغاز شد. بعد قرار شد چهره توماس جفرسون در سمت راست واشنگتن قرار گیرد اما بعد از 18 ماه کنده کاری ساخت یادبود جفرسون به سمت چپ واشنگتن انتقال یافت. بیش از 90 درصد کوه راشمور با استفاده از دینامیت حفاری شده بود. با انفجار دینامیت ها حدود 450،000 تن سنگ از کوه کنده شد. استفاده از دینامیت تا زمانی که فقط 12 سانتی متر  برای رسیدن به سطح کنده کاری نهایی باقی مانده بود انجام می شد سپس با دستگاه برش سوراخ هایی به اندازه مناسب بسیار نزدیک به هم ایجاد می کردند که  لانه زنبوری نامیده می شدند. مرحله نهایی تراش پیکره با دست انجام می شد. میزان فرسایش کوه حدود 2 سانتی متر در هر 10 هزار سال تخمین زده شده است . ویدئویی جالب که از مراحل ساخت یادبودها تهیه شده است اجزای بنای یادبود ملی ... این بنا از قسمت های مختلفی تشکیل شده است . این قسمت ها از این قرارند : 1) راه پله ها ظاهرا این راه پله ها و راهرو های مجسمه ها نشان می دهد  که بورگلوم پدر، پیش بینی ساخت سالنی پشت صورت ها را داشته است که البته هیچ وقت محقق نشد. این راه پله ها و سالن برای عموم در دسترس نیست و ساخت آنها از جولای 1938 تا جولای 1939 ادامه داشت اما هیچ گاه به پایان نرسید.  2) اتاق مخزن  اتاق "مخزن " کوه , داستان کوه راشمور و ایالات متحده را روایت می کند . این اتاق اکنون موزه کوچکی است که اسناد و تجهیزاتی ساخت بنا را در خود جای داده است.  بالابر و تجهیزات کوه پیمایی ... بالابر و تجهیزات در موزه لینکلن را برگلوم قرار دارد . در تاریخچه بنای راشمور آمده است: "کوه راشمور یک پروژه عظیم بوده و دستاوردی جاه طلبانه و موفقیت عظیم دارد. این پروژه  حاصل تلاش 400 زن و مرد کارگر است". کارگران از شاگرد آهنگر تا مستخدم سیاه پوست و زنان خانه دار را شامل می شد. از برخی از کارگران مصاحبه شده بود و از آن ها خواست شده بود در مورد کارشان توضیح بدهند.  یکی از کارگران پاسخ داد: "من مسئول یک مته دستی حفاری هستم". یکی دیگر از کارگران در پاسخ به همین سوال گفت: "من برای 8 دلار در روز کار می کنم". کارگر سوم گفت: "من برای ساخت یک بنای یادبود کمک می کنم ". بازسازی بنای یادبود ... این بنا در سال 1988 مورد بازسازی گسترده قرار گرفت و موزه لینکن برگلوم و قسمت انتهایی مجسمه ها تعمیر شد و پیاده روهای جدیدی برای بازدید کننده ها ساخته شد, این بازسازی ها ده سال طول کشید. هر ساله این بنا مورد نظارت کوهنوردان متخصص قرار می گیرد و ترک های ایجاد شده مهر و موم می شوند. در 8 جولای سال 2005، شرکت کارچر، تولید کننده ماشین آلات شستشوی صنعتی آلمانی، یک عملیات پاکسازی با استفاده از آب 93درجه تحت فشار انجام داد که چند هفته به طول انجامید. در دره عمیق و باریک پشت چهره ها، حک شده یک اتاق 21 متری شامل یک طاق با شانزده پانل مینای چینی است. پانل ها شامل متن اعلامیه استقلال، قانون اساسی، شرح حال این چهار رئیس جمهور و سازنده بنا و تاریخ ایالات متحده است. این اتاق در واقع قرار بود که ورودی سالنی باشد که هرگز ساخته نشد. طاق این اتاق در سال 1998 نصب شد. تصویری از مسیری که برای پیاده روی بازدیدکنندگان ساخته شد . تصاویری از بازسازی مجسمه ها ویدئویی زیبا از کل منطقه که به صورت هوایی تهیه شده است چگونه برویم؟ اگر روزی به آمریکا سفر کردید , حتما یک روز از برنامه ی سفرتان را به بازدید از کوه راشمور , بنای یادبودش و زیباهایی های منطقه اختصاص دهید . مطمئن باشید این مکان به قدری زیبا است که می تواند سفرتان به آمریکا را کامل کند چرا که هم می توانید صفحه ای از تاریخ آمریکا را ورق بزنید و هم این که از زیبایی های منطقه لذت ببرید . برای رفتن می توانید یکی از این راه ها را انتخاب کنید : 1) مسیر هوایی  فرودگاه منطقه ای شهر rapid city در 56 کیلومتری کوه یادبود راشمور در کنار بزرگراه شماره 44 شهر rapid city قرار دارد. 2) مسیر شخصی و زمینی بازدید کننده هایی که با اتومبیل شخصی قصد بازدید از بنای یادبود را دارند می بایست ازشهر rapid city وارد بزرگراه 90 وارد خروجی 16 جنوب غربی به کی استون شوند و سپس بزرگراه 244 تا به کوه راشمور برسند. بازدید کنند هایی که از جنوب می آیند باید بزرگراه 385 شمالی را دنبال کنند تا به بزرگراه شماره 244 برسند که به کوه راشمور می رسد. بعد از این که به راشمور رسیدید پارکینگ هایی برای پارک ماشین در نظر گرفته شده است البته باید بسته به نوع و مدل ماشین بین 11 تا 25 دلار در نظر بگیرید . متاسفانه هیچ سرویس حمل و نقل عمومی برای این مکان درنظر گرفته نشده است.  بهرین زمان برای سفر ... بهترین زمان برای سفر به کوه راشمور ماه مه، سپتامبر و اکتبر است چرا که در این ماه ها افرادی که به بازدید می آیند کمتر است و می توانید در خلوتی محیط بیشتر لذت ببرید . شلوغ ترین ماه های سال در راشمور ژوئن، ژوئیه و اوت است . ساعت بازدید ... ساعات بازدید بین 9 تا 6 بعد از ظهر است , البته این ساعت در فصل های مختلف ممکن است که تغییر کند . در آخر هم با هم بازدیدی از این کوه زیبا داشته باشیم سخن آخر " با همه مودب باش اما فقط با چند نفر صمیمی شو, اجازه بده آن چند نفر اول امتحان خود را پس بدهند و سپس با آنها در آمیز "                                                                                                                                                   جرج واشنگتن
ادامه

آشنایی با طبیعت و جاذبه های جزیره ماله پایتخت مجمع الجزایر مالدیو
  سفر به مالدیو یکی از جذاب ترین گزینه هایی است که در ذهن گردشگران مطرح می شود. با انتخاب بهترین تور مالدیو و سفر به این کشور می توانید تجربه یک سفر هیجان انگیز و تکرار نشدنی را برای خود و خانواده تان رقم بزنید. مالدیو سرزمین آب های کریستالی است.تفریحات آبی دراین کشور هرگز تمام نمی شوند! مجمع الجرایز مالدیو از ۱۹۲۰ جزیره تشکیل شده است. اما همه این جزیره ها مسکونی نیستند. برخی جزیره ها خیلی کوچک هستند. برخی دیگر نیز فاصله زیادی تا جزیره های قابل سکونت دارند. بافت طبیعی جزایر مالدیو بسیار دیدنی است. بیشتر سطح جزیره ها از آب تشکیل شده است. به همین دلیل بافت جانوری و طبیعی مالدیو روی خشکی محدود است. اما دنیای زیر آب جزایر مالدیو بسیار شگفت انگیز است. پایتخت مالدیو کجاست؟ مالدیو بهشت گردشگران است. تکه ای از زمین که روی آب شناور است و تفریحات آبی متنوعی در آن جریان دارد. در سفر به مجمع الجزایر مالدیو، اولین جایی که با آن مواجه می شوید ((فرودگاه ماله)) است. این فرودگاه بین المللی امروزه به خوبی با سایر فرودگاه های جهان ارتباط برقرار کرده است. مسافران بسیاری هر ساله از طریق این فرودگاه از اقصی نقاط جهان به مالدیو سفر می کنند. ایرلاین های بسیاری در این فرودگاه فعال هستند و به سمت شهرهای مهم دنیا پرواز دارند. ایرآسیا، سنگاپور تایرلاینز، بریتیش ایرویز، تایگر ایر، قطر ایرویز، عمان ایر، ایر ایندیا، ایر چاینا و … از جمله این ایرلاین ها هستند. ماله پایتخت مالدیو است. این جزیره با طبیعتی جذاب و خیره کننده مسافران را در دل خود پذیرایی می کند. ماله از کوچکترین پایتخت های توریستی جهان است. در این جزیره کوچک مساجد زیبا و ساختمان های رنگارنگ بسیاری وجود دارد. در تور مالدیو می توانید از تماشای دیدنی های جزیره در کنار استرات و تفریح در سواحل لذت ببرید. تور مالدیو در ماله شه ماله در مالدیو علاوه بر جاذه های طبیعی، جاذبه های تاریخی جذابی نیز دارد. شهرسازی ماله به صورت شبکه است. خیابان های ماله به طرز هنرمندانه ای به یک دیگر متصل شده اند. با خرید ارزان ترین تور مالدیو می توانید از سفر خود به این کشور و بازدید از جزیره زیبای ماله لذت ببرید. هنگامی که در خیابان های ماله قدم می زنید، از نحوه ارتباط کوچه ها و خیابان ها لذت می برید. به دلیل ساختار شبکه ای خیابان های ماله هیچ گاه در این جزیره گم نمی شوید! کوچه ها و خیابان های باریک ماله میزبان مغازه ها، خانه و ساختمان های جدید و قدیمی و موتورسیکلت ها است. برای تجربه یک سفر بی نظیر به مالدیو می توانید با رزرو آنلاین ارزان ترین هتل مالدیو مارال بهترین گزینه را برای اقامت خود انتخاب کنید. جاذبه های ماله که در تور مالدیو باید به آن ها سر بزنید! جزیره ماله یک نمونه ساده و زیبا از معماری آسیایی است. ماله علاوه بر گردشگرانی که به این شهر می آیند تجار را نیز میزبانی می کند. به همین دلیل برخی از هتل ها برای برگزاری کنفرانس های تجاری نیز امکانات مناسب را فراهم کرده اند. در تور مالدیو و بازید از جزیره ماله هرگز حوصله تان سر نمی رود! در این جزیره می توانید علاوه بر تفریحات آبی بی نظیر از بناهای تاریخی نیز لذت ببرید. مسجد جمعه قدیمی در ماله این مسجد یکی از زیباترین جاذبه های تاریخی-فرهنگی در ماله است. مسجد جمعه قدیمی ترین مسجد مالدیو است که در سال ۱۵۶۵ ساخته شده است. نمای این مسجد با سنگ مرجانی ساخته شده است و روی کاشی های آن متون قرانی دیده می شود. یکی از مهم ترین دلایل شهر این مسجد منبت کاری های داخل آن است. یک تابلوی قدیمی در این مسجد قرار دارد که در قرن سیزدهم ترسیم شده است. این مسجد ورود اسلام به مالدیو را گرامی می دارد. در تور مالدیو می توانید از این مسجد دیدن کنید و محو زیبایی معماری آن شوید. با مارال رزرو ارزان ترین بلیط هواپیما مالدیو برای شما فراهم شده است. از میان گزینه های موجود بهترین و ارازن ترین بلیط را خریداری کنید. موزه ملی مالدیو این موزه موزه ملی مالدیو است اما توسط چینی ها ساخته شده است! موزه ملی مالدیو شامل آثار تاریخی بسیاری است که از گذشته این کشور به جا مانده است. در طبقه پایین موزه چند گالری وجود دارد. در این گالری ها آثار دوره های باستان و قرون وسطایی تاریخ مالدیو به نمایش گذاشته شده است. پس فراموش نکنید که در تور مالدیو از این آثار تاریخی دیدنی و جذاب بازدید کنید! بازار پردوس در تور مالدیو بازدید از بازار پردوس (produce market) را فراموش نکنید. این بازار یکی از دیدنی ترین جاذبه های ماله است. مردم مالدیو از همه جای این کشوربرای فروش لوازم خانگی و سوغاتی های مالدیو در این بازار جمع می شوند. سبزیجات و میوه های تازه مانند نارگیل و موز نیز در این بازار فروخته می شوند. پارک سلطان، دیدنی ترین جاذبه در تور مالدیو پارک سلطان ماله یکی دیگر از دیدنی هایی است که در تور مالدیو می توانید به آن سر بزنید. این پارک از یک چشمه آب دو طبقه زیبا، یک باغ دیدنی، زمین های بازی کودکان و یک تونل سبز تکشیل شده است. داخل پارک یک زمین اسکی با برف مصنوعی تدارک دیده شده است. پس در هر زمان از سال می توانید از اسکی در این پارک لذت ببرید. ساحل مصنوعی در تور مالدیو علاوه بر ساحل های طبیعی می توانید از ساحل مصنوعی نیز لذت ببرید. ساحل مصنوعی یکی از زیباترین جاذبه های ماله است. در این ساحل می توانید ساعت ها به تفریحات آبی بپردازید و از سفر خود لذت ببرید. بازار ماهی ماله یکی از جاذبه هایی که در تور مالدیو نباید از قلم بیاندازید بازار ماهی ماله است. بازار ماهی نبض شهرماله است. یکی از جذابیت های این بازار تمشای فعالیت روزانه ماهیگیران و خرید و فروش محصولات دریایی است. در این بازار می توانید ماهی مورد علاقه خود را انتخاب کنید و آن را به صورت کبابی میل کنید. بنای تاریخی تسونامی اگر در تور مالدیو گذرتان به حاشیه دریا در ماله بیافتد این بنا را می بینید. این بنای تاریخی یادبود کسانی ست که در سیل دسامبر سال ۲۰۰۴ جان خود را از دست داده اند. سیل سال ۲۰۰۴ یکی از بدترین حوادث طبیعی است که در این کشور تا کنون رخ داده است.
ادامه

جزیره فی فی(phi phi island) زیباترین جزیره تایلند
سواحل ماسه سفید، دریاهای فیروزه‌ای زلال و صخره‌های سنگی شگفت‌انگیز سر از آب برآورده‌ و در کنار هم جزایر زیبای «فی فی» در تایلند را به وجود آورده‌اند. لئوناردو دیکاپریو در سال ۲۰۰۰ با فیلم سینمایی «ساحل» (The Beach) فی فی را به مکانی شناخته شده تبدیل کرد. این جزیره با سونامی سال ۲۰۰۴ به کلی نابود شد اما خیلی زود ساخت و سازها این جزیره را به زیبایی قبل بازگرداند. گردشگرانی که به جزایر فی فی سفر می‌کند اوقات خوشی را در آنجا گذرانده و خاطراتی به یاد ماندنی برای خود رقم می‌زنند. جزایر فی فی از دو بخش «فی فی له» (Phi Phi Leh) یا فی فی کوچک و «فی فی دان» (Phi Phi Don) یا فی فی بزرگ تشکیل شده است. در فی فی دان می‌توانید بندرگاه‌ کشتی‌های مسافربری و هتل‌ها را ببینید در حالی که فی فی له خالی از سکنه باقی مانند است و برخی از شگفت‌انگیزترین و رویایی‌ترین سواحل را به گردشگران پیشکش می‌کند. جزایر فی فی در مجموع از ۶ جزیره‌ی «فی فی دان»، «فی فی له»، «کوه یانگ» (Koh Yung)، «کوه فای» (Koh Phai)، «بایدا نوک» (Baida Nok)، «بایدا نای» (Baida Nai) تشکیل شده است و برای دیدن تمام آنها باید چندین ساعت وقت صرف کنید که البته در این مدت اصلاً متوجه گذر زمان نخواهید شد. گرچه پوکت به عنوان یک جزیره استوایی زیبایی‌های فراوانی برای ارائه دارد اما سفر یک روزه به فی فی تجربه‌ی منحصر به فردی برای شما به ارمغان خواهد آورد و ارزش وقت‌گذرانی یک روزه را دارد. وقتی با قایق به جزیره فی فی نزدیک می‌شوید انگار وارد قلعه‌ای شده‌اید که صخره‌های بلندی دورتادور آن را فرا گرفته و جنگلی ساحلی پیش رویتان قرار دارد. اگر به عاشق شدن در یک نگاه اعتقاد ندارید باید بگوییم که خودتان را برای افسون شدن در این جزیره آماده کنید. در کنار پوکت چند مکان زیبا وجود دارد که جو آرام آن‌ها، گردشگران را به وجد می‌آورد.   کو فی فی لِه و مایا بِی (Koh Phi Phi Leh & Maya Bay)     کو فی فی له دومین جزیره بزرگ در مجموع جزایر کوچک فی فی است. در این جزیره غیرمسکونی، تنها تعدادی کمپ که متعلق به پارک ملی جزایر فی فی است، وجود دارد. این جزیره تنها یک ساحل در مایا بِی دارد، که از سال 2000 و پس از پخش فیلم پرطرفدار ساحل (The Beach) با بازی لئوناردو دی کاپریو که در این ساحل فیلمبرداری شده بود، به شهرت رسید.   با آب‌های شفاف و شن‌های ساحلی سفید، همچنین پوشش گیاهی گرمسیری، مایا بِی تمام ویژگی‌های یک کارت پستال زیبا را دارد. High season در این منطقه از بین ماه‌های نوامبر و آوریل است. از جاذبه های گردشگری کو فی فی له می‌توان به لو ساما، یک خلیج کوچک برای غواصی سطحی (snorkelling) نام برد. یکی دیگر از جاهای دیدنی این جزیره غار ویکینگ است که دارای نقاشی های باستانی است.       چشم‌انداز کو فی فی در ارتفاع (Koh Phi Phi)   کو فی فی شکلی عجیب و شبیه حرف H در زبان انگلیسی دارد، با دهکده اصلی آن که در نوار افقی آن ساخته شده است. دو نوار عمودی حرف H را کوه‌ها و جنگل‌ها تشکیل داده‌اند. چشم‌انداز جزیره فی فی را می‌توان از بخش شرقی آن مشاهده کرد و از ارتفاع به تماشای دهکده و همچنین دو خلیج آن نشست. با توجه به این شکل عجیب و غریب بسیار زیبا و تماشایی است. این چشم‌انداز در فاصله 186 متری قرار دارد که با حدود 20 تا 40 دقیقه پیاده‌روی می‌توان به آن مسیر دست یافت. اگر برای عکاسی به این نقطه می‌روید، باید انتظار سربالایی را داشته باشید، همچنین پیش از ناهار به این منطقه بروید، تا بهترین نور را برای عکاسی داشته باشید. در این نقطه مرتفع، مغازه‌های کوچکی که انواع نوشیدنی و اسنک را می‌فروشند نیز وجود دارد.       جزیره بامبو (Bamboo Island)     جزیره بامبو (جزیره کو فایی به زبان تایلندی) یکی از شش جزیره مجموع جزایر فی فی در جنوب تایلند در استان کرابی است. این جزیره که در 5 کیلومتریشمال غرب کو فی فی دان قرار گرفته است، یک رویای کوچک اما ایده‌آل به شمار می‌رود. این جزیره به طور کامل با شن‌های سفید احاطه شده است و بخش مرکزی آن را پوشش گیاهی گرمسیری شامل درختان بامبو تشکیل می‌دهد. جزیره بامبو یک منطقه بسیار زیبا و منحصر به فرد برای یک سفر روزانه است و مکان‌های بی‌نظیری برای غواصی سطحی و تماشای صخره‌های مرجانی در فاصله کوتاهی از ساحل دارد. نقاط غواصی این جزیره بیشتر در بخش غربی آن قرار گرفته‌اند. بارهای مخصوص فروش اسنک و نوشیدنی در این بخش یافت می‌شوند و همچنین تور شبانه خوابیدن در چادر در کو فی فی دان یا تور روزانه با قایق از پوکت به سمت فی فی در دسترس است.       غواصی در فی فی     به طور حتم یکی از جاذبه های گردشگری در جزایر فی فی غواصی است و این منطقه مراکز غواصی کاملا حرفه‌ای از غواصی سطح گرفته تا غواصی در اعماق آب‌ها دارد. تورهای روزانه به بسیاری از این مراکز غواصی در سطح جهانی در نقاط مختلف جزایر فی فی در دسترس علاقمندان است. از مشهورترین نقاط غواصی در جزایر فی فی می‌توان به شارک پوینت، صخره آنمون و کینک کروزر رک اشاره کرد که در بخش غربی و میان جزایر فی فی و پوکت قرار گرفته‌اند. این مناطق تصاویر حیرت انگیزی از دنیای زیر آب را به غواصان ارائه می‌دهند. تصاویری که در کمتر مکانی می‌توان مشابه آن را یافت.       تور تماشای کوسه‌ها     اگر تور تایلند به مقصد جزایر فی فی را خریداری کردید و اگر از علاقه‌مندان دنیای زیر آب هستید، تور تماشای کوسه‌ ها در این منطقه را از دست ندهید. این تور یکی از بهترین تورهای غواصی است که در جزیره کو فی فی دان در دسترس است. تور تماشای کوسه‌ ها به دلایل متعددی به شهرت رسیده است که یکی از این دلایل فیلم «آرواره ها» ساخته استیون اسپیلبرگ در سال 1975 است. آب‌های جزایر فی فی میزبان تعداد زیادی از کوسه های بی‌خطر باله سیاه و پلنگی است. تور تماشای کوسه ها در جزایر فی فی هر روز از ساعت 6 صبح آغاز می‌شود و حدودا نیم روزی است. این تورها در گروه های کوچک و با امکانات مناسب غواصی و راهنماهای حرفه‌ای برگزار می‌شود. Adventure Club یکی از باتجربه‌ترین شرکت‌ها در زمینه برگزاری تورهای تماشای کوسه است.     رستوران‌های بومی جزایر فی فی در فضای آزاد هستند و شما می‌توانید نزدیک ساحل در آنجا غذا بخورید و از تماشای مناظر زیبا در حین صرف غذا بهرمند شوید. اگر هوس چشیدن غذاهای غربی را داشته باشید با صرف کمی هزینه‌ی بیشتر می‌توانید خوش طعم‌ترین غذاها را در این رستوران‌ها بچشید. یکی از ویژگی‌های جذاب در فی فی، میوه‌های محلی، غذاهای دریایی و سبزیجات ارزان و خوشمزه‌ی آن است. در این جزایر هیچ تاکسی و اتوبوسی وجود ندارد و باید از دوچرخه و قدم زدن برای گردش در جزیره استفاده کنید. اگر تصمیم گرفتید از رستوران‌های ساحلی استفاده کنید یادتان باشد که قیمت آنها از دیگر رستوران‌های محلی کمی بالاتر است. البته اگر در ماه‌های مه تا اکتبر به این منطقه سفر کنید می‌توانید از قیمت‌های پایین استفاده کنید البته در این ماه‌ها هوای فی فی گاهی بارانی است. غواصی در «کشتی گردشگری کینگ» یکی از بهترین مکان‌های غواصی در فی فی است. این کشتی مسافربری سال ۱۹۹۷ در صحره‌‌های دریایی «آنِمون» گیر کرده و غرق می‌شود. از آن زمان تاکنون، این کشتی به سکونتگاه محبوب حیات وحش زیر آب مانند دلقک ماهی، نیزه ماهی، ماهی تن و کوسه‌های خالدار تبدیل شده است. غذا دادن به کوسه‌ها هم یکی دیگر از فعالیت‌های محبوب برای سفرهای روزانه به فی فی است. اغلب در اوایل صبح به کوسه‌ها غذارسانی می‌شود و شما می‌توانید به کوسه‌های خالدار و کوسه‌های باله سیاه کوچک غذا بدهید. اسنورکلینگ (snorkeling) در «خلیج مایا» هم تجربه‌ی شگفت‌انگیز و بی‌نظیری را برای گردشگران رقم خواهد زد. اگر منطقه‌ی منحصر به فرد دیگری برای غواصی می‌خواهید، «هین موآنگ» (hin muang) را امتحان کنید. این مکان غواصی برای دیواره‌های عمودی که با ارتفاع ۶۰ متری خود، بلندترین دیوارها در تایلند هستند، معروف است. در این قسمت می‌توانید وال‌کوسه، کوسه‌های خالدار، کوسه‌های باله‌سیاه و سفره ماهی ببینید. یکی از منظره‌های زیبای غواصی در هین موآنگ، صخره‌های بنفش بزرگ است. در این صخره‌ها مرجان‌های رنگارنگ و زیبایی را مشاهده خواهید کرد که همه نوع ماهی مرجان در لابه‌لای آنها شناورند. یادتان باشد که جریان آب در این قسمت قوی است. در یکی از جزایر فی فی همچنین می‌توانید میمون‌ها را از نزدیک ببینید. این جزیره نه تنها زیباترین جزیره از مجموعه جزایر فی فی، بلکه یکی از زیباترین جزایری است که در تمام تایلند می‌توان یافت. سواحل شن سفید نرم و مکان‌های غواصی شگفت‌انگیز این مکان را به نقطه‌ی گردشگری محبوبی تبدیل کرده است که می‌توانید میمون‌ها را ببینید که اغلب برای تماشا به ساحل می‌آیند. سفر به جزایر فی فی می‌تواند یکی از بهترین خاطرات را برای گردشگران رقم بزند که کمتر تجربه‌ای در زندگی می‌تواند با آن برابری کند. بهترین فصل سفر به این جزایر نیمه زمستان تا اواخر بهار است که طبیعت زیبایی خود را به رخ بازدیدکننده‌ها می‌کشد و گرمای هوا آزاردهنده نیست.  
ادامه

توکیو، شهر شکوفه های گیلاس
کلان‌شهر توکیو، پایتخت کشور ژاپن و همچنین دومین شهر پرجمعیت این کشور شناخته شده است. این کلان‌شهر سالانه میزبان میلیون‌ها توریست از اقصی نقاط جهان است.  توکیوکلان‌شهر بزرگ ژاپنی و پایتخت این کشور، بدون شک یکی از کلان‌شهرهای بزرگ دنیا است. اسم توکیو در لیست پرجمعیت‌ترین شهرهای دنیا قرار ندارد، ولی این شهر دومین شهر پرجمعیت ژاپن است. بدون شک توکیو یکی از مهم‌ترین شهرهای آسیا است که نقش به سزایی در اقتصاد ژاپن بازی می‌کند. توکیو به همراه نیویورک و لندن یکی از سه مرکز فرماندهی امور مالی جهان است. در سال ۲۰۰۸ از ۵۰۰ شرکت برتر دنیا،۴۷ شرکت در توکیو بودند و تقریبا دو برابر تعداد شرکت‌های پاریس! توکیو از نظر سرمایه دومین مقام را در بین بورس اوراق بهادار جهان را دارد. توکیو در ابتدا یک دهکده ماهیگیری کوچک به نام ادو بود. در اسناد به‌جامانده از قرن دوازدهم برای اولین بار نام روستای ادو به چشم می‌خورد. از آن زمان به بعد این ناحیه به نام ادو خوانده شده است. توکیو دارای بالاترین نرخ تراکم جمعیت در ژاپن است. طبق سرشماری در سال ۱۹۵۵ میلادی، جمعیت توکیو ۶۹۶۹۱۰۴ نفر بوده که پس از آن تا ۱۹۷۰ میلادی هرساله بین ۳۰۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰۰ هزار نفر، بر جمعیت این شهر افزوده شده است. توکیو حداکثر افزایش جمعیت را در سال ۱۹۸۷ میلادی داشته و پس از آن میزان افزایش جمعیت در حد ۲۰۰۰۰۰ نفر در سال ثابت باقی مانده است. بر اساس سرشماری سال ۱۹۴۵ میلادی ۱۳ درصد جمعیت ژاپن در منطقه شهری توکیو ساکن بوده‌اند که این میزان در سال ۲۰۰۵ میلادی به ۲۶٫۹ درصد کل جمعیت ژاپن رسیده است. در طی روز به تعداد جمعیت توکیو بیش از دو و نیم میلیون نفر افزوده می‌شود. این افزایش جمعیت به خاطر رفت و آمد شاغلان، کارگران و دانشجویان است که در مناطق مجاور توکیو سکونت دارند و بعد از پایان ساعات کاری از توکیو خارج می‌شوند.  سطح رفاه و آسایش زندگی و امنیت در این شهر بسیار بالا است. شهرداری توکیو در سطح این شهر ۲۳ یگان ویژه دارد و به‌شدت امنیت و رفاه مردم را در نظر دارد. منطقه هاراجوکو، یکی از معروف‌ترین محله‌های توکیو است. در این محله جوانان با لباس‌های خاص و سبک خاص پوشش دور هم جمع می‌شوند و گردهمایی‌هایی انجام می‌دهند. توکیو اسکای تری، بزرگ‌ترین برج مخابراتی جهان در ژاپن است. این برج در سال ۲۰۱۰ به‌عنوان بزرگ‌ترین برج جهان اعلام شد، بر اساس نظرسنجی که در شهر توکیو برگزار شد، حدود ۳۰ درصد مردم این برج را محبوب‌ترین برج ژاپن می‌دانستند. توکیو طبیعت بسیار زیبایی دارد، شکوفه‌های گیلاس نماد ملی شهر ژاپن است، درخت گیلاس در ماه آوریل شکوفه می‌دهد، در این فصل توکیو و بسیاری از شهرهای ژاپن زیبایی غیرقابل توصیفی دارند. دستگاه‌های فروش خودکار در تمام شهرهای بزرگ در معابر عمومی وجود دارند، ولی دستگاه‌های فروش خودکار توکیو با هر شهر دیگری متفاوت است. این شهر عجیب‌ترین دستگاه‌های فروش خودکار را دارد، شما می‌توانید هر چیزی که فکرش را بکنید، از این دستگاه‌ها خریداری کنید، از آب‌نبات گرفته تا همبرگر! توکیو یکی از بهترین شهرها برای خوردن غذاهای دریایی است. در توکیو بازار عمده‌فروشی بزرگی به نام بازار تسوکیجی وجود دارد که مخصوص عرضه ماهی تازه است. این بازار عمده‌فروشی، یکی از بزرگ‌ترین بازارهای عمده‌فروشی جهان است و هرروز صبح ساعت ۴ ماهی‌های تازه به این بازار آورده می‌شود. بدون شک کلان‌شهری مثل توکیو با چنین تراکم جمعیتی، ترافیک‌های خسته‌کننده‌ای هم دارد، ولی ترافیک این شهر با سایر کلان‌شهرها کمی متفاوت است! در همه شهرهای بزرگ ما با ترافیک ماشین‌ها روبه‌رو هستیم، ولی در توکیو وجود بیش از حد انسان‌ها هم ترافیک به وجود می‌آورد. در قطارهای شهری توکیو معمولا با ترافیک انسانی مواجه خواهید شد. ایستگاه راه‌آهن توکیو شلوغ‌ترین ایستگاه راه‌آهن جهان است و روزانه سه میلیون مسافر با قطار جابه‌جا می‌شوند. برج توکیو، برجی مخابراتی و تفریحی در پارک شیبا در توکیو است. این برج ۳۳۲ متر ارتفاع دارد و بعد از توکیو اسکای تری، دومین سازه بلند توکیو است. این سازه فولادی است و در ساخت آن از برج ایفل الهام گرفته شده است. برج توکیو در سال ۱۹۵۸ ساخته شده و ۷۸ سال از برج ایفل جوان‌تر است. ارتفاع برج توکیو ۳۳۲ متر است، ولی ارتفاع ایفل ۳۲۴ متر است، برج توکیو از ایفل هم بلندتر است! ناحیه هاچیوجی در توکیو، توریست‌های زیادی را جذب می‌کند. هاچیوجی محلی مناسب برای علاقه‌مندان به طبیعت است، در نزدیکی این منطقه کوهی قرار دارد که هر روز کوهنوردان زیادی از آن بالا می‌روند. توکیو شهری مناسب برای شکموها است! در این شهر رستوران‌های بزرگ زیادی وجود دارد و حدود ۱۴ رستوران با سه ستاره میشیلن در توکیو در حال کار هستند. در رده‌بندی بهترین رستوران‌های جهان، توکیو از پاریس هم سبقت گرفته است. هتل ریتز کارلتون یکی از گران‌ترین هتل‌های توکیو است. برای گذراندن یک شب در این هتل، باید ۲۰ هزار دلار هزینه کنید. این اتاق توسط فرانک نیکلسون طراحی شده است و اتاق مبلمان سفارشی و میز ناهارخوری دست‌ساز دارد. هل دادن در توکیو یک شغل است! در ایستگاه‌های مترو توکیو فردی به نام هل‌دهنده وجود دارد تا در صورتی که به دلیل ازدحام جمعیت درب مترو بسته نشد، افراد را به داخل مترو هل دهد و ساعت حرکت قطار به تأخیر نیفتد. معمولا دانشجویان این شغل را به‌عنوان شغل پاره‌وقت برای خود انتخاب می‌کنند و صبح‌ها و عصرها باید افراد زیادی را به داخل مترو هل دهند! رستوران آراگوا، رستورانی معروف در توکیو است که بهترین استیک‌های توکیو را می‌پزد، شهرت رستوران از مرزهای ژاپن هم گذشته است و بسیاری از توریست‌ها به اشتیاق امتحان کردن مزه استیک آراگوا به توکیو می‌آیند! توکیو یکی از مقاصد خوب برای خرید است، توریست‌ها هنگام سفر به توکیو می‌توانند از فروشگاه‌های بدون مالیات جنس خریداری کنند و بابت خرید جنس مالیاتی پرداخت نکنند. شیبویا یکی از مناطق ۲۳ گانه توکیو است که بیشترین حجم سفرهای درون‌شهری توکیو، به این شهر منتهی می‌شود، بسیاری از افراد در این منطقه مشغول به کار هستند. ابتدا قرار بود که المپیک سال ۱۹۴۰ در توکیو برگزار شود، ولی جنگ جهانی دوم این برنامه را به هم‌ریخت. دیزنی لند ژاپن، یکی از محبوب‌ترین دیزنی‌لند های دنیا است که بیش از ۲۰۰۰۰ پرسنل دارد و اکثر پرسنل این مجموعه از روستاهای توکیو انتخاب شده‌اند تا اشتغال‌زایی مناسبی شود. کاخ امپریال توکیو، یکی از جاذبه‌های توریستی این شهر است، ولی بیشتر اوقات درب آن به روی توریست‌ها بسته است و فقط اعضای سازمان آژانس امپریالیست‌ها اجازه بازدید از کاخ در هر زمانی را دارند. در برخی روزهای خاص مثل سال نو میلادی، درب مجموعه به روی عموم باز می‌شود. هتل‌های کپسولی، هتل‌های خاصی است که در توکیو به‌وفور یافت می‌شود. اتاق‌های این هتل بزرگ نیست و فقط برای خواب شما جا دارد. این هتل ارزان است و در استفاده از وای‌فای در آن رایگان است. در اتاق کپسولی کوچک این هتل تلویزیون هم وجود دارد. تونل کیوتاکی یکی از تونل‌های وحشتناک دنیا است که در توکیو قرار دارد و سال‌ها است که متروکه باقی‌مانده است. موردهای عجیب زیادی در این منطقه به ثبت رسیده است. بر اساس بسیاری از شواهد، برده‌های زیادی در این تونل مدفون شده‌اند و روح آن‌ها هنوز در این تونل قرار دارد. بر اساس اظهارات بسیاری از مردم توکیو، رستوران کوموگاتا که یکی از قدیمی‌ترین رستوران‌های توکیو است، در برابر زلزله‌های عظیم و بمب‌های بزرگ مقاومت کرده و آسیبی ندیده است. توکیو شهری پر از چراغ‌های نئون است. کافی است در شب به سطح شهر نگاهی بیندازید تا متوجه انبوه چراغ‌های نئون شهر بشوید. در شهر توکیو زبان دوم، زبان انگلیسی نیست! شاید عجیب باشد، ولی بخش بزرگی از مبادلات با زبان و خط محلی انجام می‌شود و ممکن است در توکیو به‌سختی فردی را پیدا کنید که انگلیسی بلد باشد.
ادامه

20 مکان دیدنی و خیره‌کننده جهان که باید تا قبل از مرگ ببینید
کمتر کسی را می‌توان پیدا کرد که عاشق سفر کردن نباشد، آن هم سفر به مکان‌های دیدنی و شگفت‌انگیزی که عظمت و زیبایی آن‌ها شما را به فکر فرو می‌برد و حالتان را عوض می‌کند. اگرچه گاهی اوقات موانعی مثل پول، زمان و فاصله باعث می‌شود نتوانیم از این مکان‌های حیرت‌آور دیدن کنیم اما در هر صورت مکان‌های زیبا و بسیار خارق‌‌العاده‌ای در سراسر جهان وجود دارند‌ که باید قبل از مرگ برای یک بار هم که شده آن را دید. به همین دلیل، در این مقاله می‌خواهیم شما را با 20 نمونه از دیوانه‌کننده‌ترین مکان‌هایی که باید قبل از مرگ دید آشنا کنیم. با دیجی رو همراه باشید. 1. کوه رورایما-ونزوئلا، آمریکای جنوبی کوه رورایما در پارک ملی کانایما در ونزوئلا واقع شده و در واقع یک فلات است؛ فلاتی که منظره‌های بسیار شگفت‌انگیزی را به نمایش می‌گذارد. 2. دریای ستارگان- جزیره وادهو، مالدیو پلانکتون‌ که به طور منظم این ساحل را شستشو می‌دهد حاوی چیزی است که دانشمندان آن را ” بیولومینسانس ” می‌نامند و اساسا به  این معنا است که این پلانکتون‌ها نوری را تولید و ساطع می‌کنند و جلوه‌های بصری بسیار زیبایی را خلق می‌کنند. 3. چشم افریقا، صحرای افریقا این مکان دیدنی در صحرای آفریقا قرار گرفته است و به شکل یک گنبد فرسوده است. جغرافیدانان از طرفداران و عاشقان این نوع مکان‌های دیدنی هستند. 4. دریاچه یخی فیروزه‌ای، بایکال روسیه روسیه یکی از سردترین کشورهای جهان به حساب می‌آید و بنابراین؛ قطعا یخ زیادی را می‌توان در مناطقق مختلف آن یافت.  اما شاید ندانید که روسیه میزبان یکی از جالب‌ترین و زیباترین دریاچه های یخی فیروزه‌ای در جهان است. 5. آنتلوپ کنیون- آریزونای امریکا به عنوان بخشی از دره‌ی گراند کانیون، آنتلوپ کنیون یک بخش زیبا و خاصی از بزرگترین دره عمیق جهان است که این زیبایی به دلیل وجود کانی‌های خاص موجود در سنگ‌هایی است که در این مکان دیده می‌شود. 6. تونل عشق- کلوان، اوکراین یکی از بهترین مکان‌های دیدنی برای عاشقان تونل عشق در شهر کوچکی به نام کلوان واقع شده است با طولی بیش از دو مایل. تونل عشق، یک راه‌آهن پر شاخ و برگ است که با گیاهان سرسبز احاطه شده است. 7. سالاردو ییونی، بولیوی سالاردو ییونی بزرگترین کویر نمک جهان است که بیش از 4000 متر مربع مساحت دارد و در نزدیکی رشته‌کوه آند در جنوب غربی کشور بولیوی قرار دارد. 8. ساحل مخفی، مکزیکو این مکان  را می‌توان محبوب‌ترین ساحل در مکزیک نامید. این ساحل مخفی در جزایر مریتا در نزدیکی پورتو والارتا قرار دارد و رسیدن به ساحل اصلی اگرچه کمی سخت است اما ارزش آن را دارد. 9. پارک ملی دریاچه‌های پلیتویک، کرواسی این پارک در جنوب کرواسی واقع شده و در قدیمی ترین پارک ملی در این کشور اروپای جنوبی یافت می‌شود. خود این پارک اندازه‌ای کمتر از 300 مایل مربع دارد. ویژگی اصلی این پارک، آبشارهای نفس گیر و زیبایی است که می‌توان ساعت‌ها نظاره‌گر آن‌ها بود. 10. غار یخی اسکاتافل، ایسلند این غاز از یخ تشکیل شده است و در پارک ملی واتناجوکول ایسلند قرار دارد. اگر قصد سفر و دیدن این مکان را دارید بهتر است در زمستان این کار را انجام دهید زیرا شکل‌گیری این غار از فصل پاییز شده و تا بهار دوام می‌آورد. 11. آبشار بیگار، رومانی انگار این آبشار به یک فیلم دیزنی تعلق دارد، اینطور نیست؟ آبشار بیگار در کشور اروپایی رومانی واقع شده است و بیشتر به دلیل منحصر به فرد بودن آبشار مشهور است. آب  روی  سطحی کامل از سنگ‌های منحصر به فرد و پوشیده از خزه سرازیر می‌شود. شما باید آن را شخصا ببینید تا زیبایی خیره‌کننده آن را درک کنید. 12. غار گلوورم ویتومو، نیوزیلند در نگاه اول، شاید تصویر کنید چیزی که این غار را نورانی کرده ستاره‌ هستند. اما اشتباه فکر می‌کنید. یکی از چیزهای جالبی که باید بدانید این است که آن‌ها در واقع یک گونه‌ی منحصر به فرد از کرم‌های تابشی بومی نیوزیلند هستند. صرف‌نظر از علت تابش و نوری که دارند، این غارها مکان‌هایی فوق‌العاده زیبا و دیدنی برای گردشگران و مسافران هستند. 13. شهرستان یوانیانگ، چین شهرستان یوانیانگ در امتداد رودخانه سرخ در چین واقع شده است و به دلیل روش‌های منحصر به فردی که ساکنان آن برای کشت برنج به کار می‌برند شهرت دارد. این روش‌های کشت باعث ایجاد تپه‌های نردبانی و پیچشی زیبا شده‌‌اند. 14. چشمه‌ی آب گرم گرند پریسماتیک، وایومینگ گرند پریسماتیک، بزرگترین چشمه‌ی آب گرم در ایالات متحده آمریکا است. نه تنها مساحتی گیج‌کننده دارد بلکه کانی‌های موجود در سنگ های اطراف چشمه، رنگ‌های قرمز، نارنجی، زرد، سبز و آبی را به وجود آورده و زیبایی خیره‌کننده‌ آن را دوچندان کرده‌اند. 15. چشمه آب گرم پاموکاله، ترکیه چشمه آب گرم پاموکاله در جنوب ترکیه از پادگانه‌های پلکانی کربناتی تشکیل شده‌اند که به ناچار با آب پر می شوند. این منطقه یکی از توریستی‌ترین مکان‌های ترکیه و از معروفترین چشمه‌های آب گرم جهان به شمار می‌رود . 16. آبفشان فلای، نوادای امریکا این مکان دیدنی طبیعی نیست و تا حدی به دست انسان‌ها شکل گرفته است اما این واقعیت از جذابیت و زیبایی این مکان نمی‌کاهد و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. با این حال، اگرچه این آبفشان طبیعی نیست اما کسی برای ساخت آن برنامه ریزی نکرده بود. در واقع این مکان به طور تصادفی  و زمانی که مالکان در حال حفاری برای دریافت انرژی زمین گرمایی در یک مزرعه خصوصی بودند ساخته شد. 17. کوه‌های تیانزی، چین تیانزی به معنی پسر بهشت است و علت این نامگذاری را می‌توان در عظمت و زیبایی کوه‌ها یافت. کوه‌های تیانزی، مناظری بسیار تماشایی و شگفت‌انگیز دارد که دل هر گردشگری را می‌برد. 18. نگهبانان قطب شمال، فنلاند همانطور که در تصویر می‌بینید وقتی درختان در دمای منفی 40 درجه قرار بگیرند یخ زده و از برف پوشیده می‌شوند. اگر شما بتوانید به چنین جایی بروید مشاهده خواهید کرد که این مکان نه تنها منحصر به فرد است بلکه در کمتر جایی می‌توان چنین صحنه خارق‌العاده‌ای را دید. 19. آبشار زیر دریا، جزیره موریس در سواحل جنوب غربی این جزیره چیزی مشابه آبشاری در زیر دریا شکل گرفته و  باعث شگفتی همگان شده است. اما نکته در این جاست که هیچ آبشار واقعی در کار نیست. رسوبات شن و لجن در این ناحیه این تصویر خیالی از یک آبشار زیر دریا را خلق کرده‌اند. با این وجود منظره آن برای گردشگران بسیار شگفت‌انگیز است. 20. جزیره آتشفشانی آگوشیما، ژاپن آگوشیما، یک جزیره آتشفشانی است که در ساحل ژاپن واقع شده و به بهشت جزیره‌‌های ژاپن شهرت دارد. افزون آن، منظره آن بسیار نفس‌گیر و تماشایی است. آتشفشان جزیره‌ دیگر فعال نیست و فرورفتگی مرکز آن از مدتها پیش با پوشش گیاهی از بین رفته است: در نتیجه یک جزیره واقعا عالی است که حتما باید قبل از مرگ دید .
ادامه
تماس با ما
  • تلفن :
  • تلفن : پشتیبانی 24 ساعته
  • آدرس :
  • ایمیل :
  • پشتیبانی پرواز داخلی - موبایل :
logo-samandehi
Combined Shape سازمان هواپیمایی
تماس با ما درباره ما قوانین و مقررات پیگیری خرید اخبار
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به آژانس هواپیمایی مارال گشت پارس می باشد طراحی وبسایت : ایران تکنولوژی